عنوان
|
پتروفابریک و استرین نهایی آمفیبولیت های موته-گلپایگان: شواهدی از تغییرشکل ترافشارشی در نوار دگرگونی سنندج - سیرجان
|
نوع پژوهش
|
مقاله چاپشده در مجلات علمی
|
کلیدواژهها
|
کمپلکس دگرگونی موته- گلپایگان, پتروفابریک, استرین, زمین ساخت ترافشارشی
|
چکیده
|
کمپلکس دگرگونی موته-گلپایگان در مرکز پهنه دگرگونی سنندج- سیرجان قرار دارد. اندازه گیری های متغیر استرین با استفاده از بیضوی استرین از جمله نسبت استرین در صفحه اصلی XZ، بیضی استرین (RXZ)، شکل بیضی استرین (K) و شدت استرین (D)، برای کانی آمفیبول - در آمفیبولیت های دگرشکل شده موته-گلپایگان حالت کشیده یا دوکی شکل را نشان می دهند. چندین نشانگر جهت برشی مثل بودین های نامتقارن، چین های نامتقارن z، چین های شکنجی، بافت هایS/C، شکل دانه مورب، و آمفیبول ماهی ها جهت برشی راست بر را نشان می دهند. تحلیل های کینماتیک کمی نشان می دهند که Wk بین0/60 و 0/93 متغیر است، که دلالت بر یک برشی عمومی با مولفه های 42% < برش ساده <%74 و %26 < برش محض<%58 است.
|
پژوهشگران
|
بهناز بختیاری (نفر اول)، حاجی حسین عزیزی (نفر چهارم)، علی رضا داوودیان (نفر سوم)، ناهید شبانیان (نفر دوم)
|