مشخصات پژوهش

عنوان	تاثیر تمرینات مقاومتی بر شاخص های التهابی در افراد مسن: مطالعه فراتحلیل
نوع پژوهش	پایان نامه
کلیدواژه‌ها	کلید واژه: تمرین مقاومتی، افراد مسن، پروتئین واکنشگر C، تمرین قدرتی، سیستم ایمنی
چکیده	هدف: سطح شاخص های التهابی، با بیماری های قلبی-عروقی در افراد مسن در ارتباط است. یکی از استراتژی های کنترل التهاب، انجام تمرینات مقاومتی است. بنابراین هدف از انجام این فراتحلیل تعیین تاثیر تمرین مقاومتی بر شاخص های التهابی مانند CRP، IL-6 و TNFα در افراد مسن است. مواد و روش ها: برای انجام پژوهش، از پایگاه های داده مانند Pubmed، Google scholar و Science direct جستجوی سیستماتیک انجام گرفت. تمامی کارآزمایی های بالینی کنترل شده ی تصادفی از سال 2004 تا 2021، که به انجام تمرین مقاومتی روی شاخص های فاکتور نکروز تومور آلفا (TNFα)، اینترلوکین-6 (IL-6) و پروتئین واکنشگر C (CRP) در افراد مسن بالای 50 سال پرداخته بودند انتخاب شدند. مدل های اثرات ثابت و تصادفی برای فراتحلیل اندازه اثر متوسط (اختلاف در میانگین با فاصله اطمینان 95 درصد)، در پژوهش های مربوط به پروتئین واکنشگر C (19 پژوهش)، پژوهش های مربوط به اینترلوکین-6 (18 پژوهش) و پژوهش های مربوط به فاکتور نکروز تومور آلفا (19 پژوهش) به کمک نرم افزار CMA2 انجام شد. زیر گروه های مربوط به هر طبقه مانند سن، جنسیت، وضعیت سلامتی، شدت تمرین، مدت تمرین و دفعات تمرین با هم مقایسه شدند و تفاوت های بین زیرگروه ها بررسی شد. یافته ها: نتایج آزمون فراتحلیل نشان داد که تمرین مقاومتی باعث کاهش CRP (اختلاف استاندارد میانگین: 0.61- میلی گرم در لیتر، فاصله اطمینان 95 درصد 368/0- تا 868/0- میلی گرم در لیتر، 001/0p<) و کاهش IL-6 (اختلاف استاندارد میانگین: 276/0- پیکوگرم در میلی لیتر، فاصله اطمینان 95 درصد 136/0- تا 416/0-پیکوگرم در میلی لیتر و 001/0p<) می شود اما تاثیر معناداری بر سطوح TNFα (اختلاف استاندارد میانگین: 227/0- پیکوگرم در میلی لیتر خون، فاصله اطمینان 95 درصد 023/0 تا 476/0 پیکوگرم در میلی لیتر و 075/0p=) ندارد. همچنین فراتحلیل های زیر گروهی نشان داد که تمرینات مقاومتی بیشتر از 16 هفته و دفعات تمرینی 3 بار در هفته باعث کاهش بیشتری در سطوح CRP و IL-6 می شوند. نتیجه گیری: به طور کلی انجام تمرینات مقاومتی باعث کاهش معنادار سطوح CRP و IL-6 در افراد مسن می شود. نتایج فراتحلیل های زیرگروهی نشان داد که تمرینات مقاومتی با حجم های تمرینی بیشتر (مدت تمرین و دفعات تمرین) سبب کاهش بیشتری در سطوح این شاخص ها می گردد. با این وجود جهت روشن شدن اثر تمرینات مقاومتی بر شاخص های مذکور در زیر گروه های مختلف (سن، جنسیت، وضعیت سلامتی، شدت تمرین، مدت تمرین و دفعات تمرین) پژوهش های بیشتر و گسترده تری نیاز است، به علاوه محدودیت های پژوهش (مانند عوامل تغذیه ای و وراثتی) نیز نیازمند پژوهش های دیگری در ارتباط با تاثیر این عوامل است.
پژوهشگران	زانیار مهروند (دانشجو)، محمد رحمان رحیمی (استاد راهنما)