مشخصات پژوهش

صفحه نخست /تأثیر کود دامی و کود زیستی بر ...
عنوان تأثیر کود دامی و کود زیستی بر برخی خصوصیات فیزیولوژیکی و مورفولوژیکی توت فرنگی
نوع پژوهش طرح پژوهشی خاتمه یافته
کلیدواژه‌ها توت فرنگی، کود زیستی، عملکرد، خصوصیات رویشی، نیترات ردکتاز
چکیده تلاش برای افزایش تولید در واحد سطح و مصرف زیاد و نامتعادل کودهای شیمیایی در چند دهه ی گذشته، پیامدهای زیست محیطی و افزایش هزینه ی تولید را به همراه داشته است. در این رابطه تلاش های گسترده ای به منظور یافتن راهکارهای مناسب برای بهبود کیفیت خاک و محصولات کشاورزی و حفظ پایداری اکوسیستم های طبیعی آغاز شده است. یکی از این راه ها استفاده از کودهای آلی و بیولوژیک است که به کشاورزی پایدار کمک می نماید. با توجه به این موضوع تأثیر دو نوع کود حیوانی و کود بیولوژیکی نیتروکسین بر برخی صفات مورفو-فیزیولوژیکی گیاه توت فرنگی در آزمایشی در قالب طرح بلوک های کاملاً تصادفی در شرایط مزرعه ای با چهار تیمار (شاهد بدون تیمار کودی، کود دامی به ازای هر بوته 500 گرم، کود نیتروکسین به ازای هر بوته 150 سی سی با غلظت 100 پی پی ام، کود دامی + نیتروکسین) و سه تکرار انجام شد. نتایج نشان داد که تیمار کود حیوانی + زیستی بیشترین حجم و تعداد ریشه و بیشترین سطح برگ را داشت. پس از تیمار کود حیوانی + زیستی، تیمار کود زیستی بیشترین حجم و تعداد ریشه و سطخ برگ را دارا بوده و با تیمار شاهد اختلاف معنی داری داشتند. تیمار کود حیوانی + زیستی بیشترین تعداد طوقه را دارا بود. پس از آن بیشترین تعداد طوقه مربوط به تیمار کود زیستی بود. کمترین تعداد طوقه در تیمار شاهد و کود حیوانی مشاهده شد. تیمار کود حیوانی + زیستی بیشترین ماده ی خشک کل را داشت و با سایر تیمارها اختلاف معنی دار نشان داد. تعداد گل، تعداد گل آذین،تعداد میوه و عملکرد تحت تاثیر تیمار کود حیوانی + زیستی، بیشترین مقدار را دارا بود و با سایر تیمارها اختلاف معنی دار نشان داد. ظرفیت آنتی اکسیدانی و کربوهیدارتهای محلول کل میوه تحت تاثیر تیمارهای کودی در مقایسه با شاهد افزایش یافت. میزان نیتروژن برگ و فعالیت آنزیم نیترات ردکتاز تحت تاثیر تیمارهای کودی در مقایسه با شاهد افزایش یافتند. بطور کلی نتایج این پژوهش نشان داد که کاربرد کودهای آلی و زیستی سبب بهبود خصوصیات رویشی و زایشی توت فرنگی شده و بهترین اثر زمانی مشاهده گردید که کودهای آلی و زیستی با همدیگر مورد استفاده قرار گرفتند.
پژوهشگران فرزاد مریوانی (همکار)، ناصر قادری (مجری اول)