مشخصات پژوهش

عنوان	تأثیر دوازده هفته تمرین مقاومتی بر شاخص های هورمونی فشارخون در افراد با فشارخون بالا
نوع پژوهش	پایان نامه
کلیدواژه‌ها	تمرین مقاومتی، فشارخون بالا، پپتید ادرارآور دهلیزی (ANP)، رنین پلاسما
چکیده	مقدمه: واکنش های عصبی و همودینامیکی در تمرینات ورزشی متأثر از شدت، مدت و نوع فعالیت ورزشی است. پژوهش حاضر سعی داشت اثر 12 هفته تمرین مقاومتی را بر فشارخون مردان دارای فشارخون بالا و همچنین غلظت های پلاسمایی ANP و رنین در افراد موردمطالعه، بسنجد. روش شناسی: طرح حاضر به صورت پیش آزمون₋پس آزمون همراه با گروه کنترل در یک دوره 3 ماهه اجرا شد. آزمودنی ها 22 مرد مبتلابه فشارخون بالا با میانگین سنی (8.37± 57.5) و شاخص توده بدنی (2.67 ±26.02) بودند که به صورت تصادفی در دو گروه تجربی (12 هفته تمرین مقاومتی، 3 جلسه در هفته، هر جلسه در 3 ست، در 10 تکرار با 1RM70% و گروه کنترل (بدون هیچ برنامه تمرینی) قرار گرفتند. اندازه گیری فشار خون و خون گیری در پیش آزمون ( قبل از اجرای اولین جلسه تمرینی) و پس آزمون ( 48 ساعت پس از اخرین جلسه تمرین ) در حالت ناشتا انجام گردید. یافته ها: نتایج نشان داد پروتکل تمرین مقاومتی به اجرا گذاشته شده موجب گردید هر دو فشار خون سیستولی و دیاستولی در گروه تجربی به شکل معناداری کاهش پیدا کند (0.05 ≥P). همچنین، 12 هفته تمرین مقاومتی به ترتیب موجب افزایش و کاهش معنادار ANP و رنین پلاسما در مردان دارای فشارخون بالا شد (0.05 ≥P). علاوه براین، در پس آزمون، اختلاف معناداری بین گروه تجربی و کنترل به لحاظ فشار خون سیستولی، دیاستولی، و ترشح هورمون های ANP و رنین وجود داشت. نتیجه گیری: در کل یافته های حاضر بیانگر اثرات بسیار مثبت تمرینات منظم مقاومتی بر کاهش فشار خون و تغییرات هورمونی وابسته به آن در مردان پرفشارخون است.
پژوهشگران	سعید قائینی (استاد راهنما)، داریوش شیخ الاسلامی وطنی (استاد راهنما)، بهزاد صالحی (دانشجو)