عنوان
|
بررسی اثر خمیدگی در افق بر لغزش بین فولاد و بتن در تیرهای دارای عملکرد کامپوزیتی جزئی
|
نوع پژوهش
|
پایان نامه
|
کلیدواژهها
|
تیر کامپوزیت، درجه اتصال برشی، لغزش سطح مشترک فولاد و بتن، توزیع غیر یکنواخت اتصالات برشی
|
چکیده
|
امروزه استفاده از تیرها با مقطع کامپوزیتی فولادی- بتنی رواج زیادی در پل های بزرگراهی و همچنین ساختمان های بلند مرتبه دارد. در تیر های کامپوزیتی از مقاومت فشاری بتن و مقاومت کششی فولاد بصورت بهینه استفاده شده و به همین دلیل سبب افزایش سختی، کاهش تغییر شکل و در نتیجه امکان افزایش نسبت طول دهانه به عمق تیر در مقاطع کامپوزیتی نسبت به مقاطع فولادی یا بتنی تنها می باشد. عملکرد کامپوزیتی به دو صورت کامل و جزئی تأمین می شود. در شرایط تعمیر برای افزایش ظرفیت باربری پل های قدیمی، به علت بالا بودن هزینه و زمان اجرایی نصب اتصالات برشی پس نصب شونده، ترجیح بر آن است که از حداقل تعداد اتصالات برشی برای ایجاد عملکرد کامپوزیتی تا حد رسیدن به مقاومت مطلوب استفاده نمود. در این تحقیق با استفاده از شبیه سازی اجزامحدودی، درجات مختلف اتصال برشی در تیرهای کامپوزیت خمیده در افق مورد بررسی قرار گرفته و با حالت مستقیم مقایسه شد تا تأثیر عملکرد کامپوزیتی جزئی بر رفتار تیرهای کامپوزیت مشخص شود. همچنین با متمرکز کردن اتصالات برشی در نواحی تکیه گاهی، تأثیر توزیع غیریکنواخت اتصالات برشی بر رفتار تیرهای کامپوزیت خمیده در افق و مستقیم مشخص گردید. از نتایج حاصل از تحلیل مشخص شد که ظرفیت باربری تیرهای کامپوزیت خمیده در افق با کاهش درجه اتصال برشی، کاهش یافته و به دنبال آن لغزش سطح مشترک فولاد و بتن افزایش خواهد داشت. با افزایش طول دهانه، ظرفیت باربری و لغزش سطح مشترک فولاد و بتن کاهش می یابد. از نتایج حاصل از بررسی تأثیر توزیع غیریکنواخت اتصالات برشی مشخص شد که با متمرکز کردن اتصالات برشی در نواحی تکیه گاهی، ظرفیت باربری افزایش داشته و لغزش سطح مشترک فولاد و بتن کاهش خواهد یافت. این در حالی است که توزیع غیریکنواخت اتصالات برشی با تمرکز در وسط دهانه سبب کاهش ظرفیت باربری و افزایش مقادیر لغزش سطح مشترک خواهد شد. در نهایت در مدل های مورد مطالعه، درجه اتصال برشی 7/0 با توزیع غیریکنواخت اتصالات برشی به عنوان عملکرد کامپوزیتی جزئی که از نظر مقاومت در مقایسه با عملکرد کامپوزیتی کامل افت قابل ملاحظه ای ندارد در نظر گرفته شد که این امر سبب کاهش هزینه و زمان دست یابی به عملکرد کامپوزیتی در شرایط تعمیر و تقویت خواهد شد.
|
پژوهشگران
|
حافظ ربیع بیگی (دانشجو)، مژده امانی (استاد راهنما)
|