مشخصات پژوهش

عنوان	اثربخشی درمان مبتنی بر شفقت بر تکانش پذیری، حساسیت بین فردی و خودزنی در افراد دارای اختلال شخصیت مرزی
نوع پژوهش	مقاله چاپ‌شده در مجلات علمی
کلیدواژه‌ها	اختلال فخصی مررنی، خرددننی، درمران مبتنی بر فت، تکانشپذیری، حساسی بین فردی
چکیده	stu setad me other saed sh sany Bash-Gah 1: What is Life? Systems, Senses, Actions, Brains, 2: Popul 3: eco- 4: dig- این مطالعه با هدف بررسی اثربخشی درمان مبتنی بر شفقت بر تکانشپذیری، حساسی بین فردی و خوددزنی در افراد دارای اختلال مرنی با سابقه خودزنی انجام شده است. این پژوهش در چارچوب طرح تک آزمودنی با یک خط پایه، برا شروع همزمان، طی 9 جلسه به مدت یک ساعت بر روی پنچ بیمار و در یک دوره پیگیری سه ماهه صورت گرفت جامعه آماری در این پژوهش، بیماران مبتلا به اختلال شخصیت مرزی بودند که از میان آنها 5 نفر با تشخیص اختلال شخصیت مرزی و با توجه به داوطلب بودن و تطبیق با معیارهای پژوهش به صورت نمونه گیری هدفمند انتخاب شدند که بر اساس تشخیص روانپزشک دارای این اختلال تشخیص داده شده بودند. داده ها از طریق پرسشنامه هوش هیجانی (بار-ان،1980) و خرده مقیاس های تکانش پذیری و حساسیت بین فردی جمع آوری شدند. تحلیل داده ها به وسیله نمودار و درصد تغییر، نشان داد که مداخله به عمل آمده تغییرات معنادار و قابل توجهی در نشانه ها و اعمال خودزنی بیماران مرزی ایجاد کرده است. مداخلات درمان مبتنی بر شفقت بر تکانش پذیری، حساسیت بین فردی و خودزنی در افراد دارای اختلال شخصیت مرزنی مؤثر بوده است.
پژوهشگران	احمد سهرابی (نفر دوم)، محمدرضا ذوقی پایدار (نفر سوم)، نازیلا رضایی (نفر اول)