|
عنوان
|
بکارگیری منطق بولین برای یافتن مکان های بهینه صنایع (مطالعه موردی اصفهان بزرگ)
|
|
نوع پژوهش
|
مقاله ارائه شده کنفرانسی
|
|
کلیدواژه‌ها
|
سیستم اطلاعات جغرافیایی, صنایع, مکانیابی, تصمیم گیری چندمعیاره
|
|
چکیده
|
برنامه ریزان جهت تعیین اهداف و یافتن علل و معلول مشکلات منطقه ای بایستی عناصر مکان گزینی و زیرساخت ها و استعداده های بالقوه منطقه را در نظر داشته باشند. لذا عمران ناحیه ای با مکان گزینی صحیح و متناسب یک پروژه صنعتی در منطقه مترادف است و هیچ منطقه ای توسعه نمی یابد مگر آنکه ساختار طبیعی و عوامل انسانی دخیل در آن منطقه مورد تجزیه و تحلیل قرار گیرد. امروزه یافتن مکان های مناسب برای ایجاد یک کاربری در حوزه جغرافیایی معین جز مراحل مهم پروزه های اجرایی به ویژه در سطح کلان و ملی به شمار می رود. مکان های تعیین شده باید در حد امکان همه شرایط را دارا باشند و عدم بررسی این شرایط قبل از اجرای پرژوه نتایج نامطلوب فراوانی به دنبال خواهد داشت. استان اصفهان یکی از مناطق جغرافیایی کشور است که همواره مورد توجه برنامه ریزان و دست اندرکاران توسعه اقتصادی کشور بوده است. ناحیه مرکزی این استان, قطب صنعتی این استان بوده و وضعیت زیست محیطی آن به مرحله بحرانی رسیده است. یکی از گام هایی که در راستای جلوگیری از توسعه بیش از حد صنایع در اصفهان و پیامدهای آن برداشته شده, قانون ممنوعیت استقرار صنایع در شعاع 50 کیلومتری شهر اصفهان است که به نظر می رسد این قانون بدون مطالعات و مستندات کافی به تصویت رسیده است. هدف از اجرای این مطالعه بازنگری محدوده ممنوعیت استقرار صنایع با تکیه بر سیستم اطلاعات جغرافیایی, جلوگیری از تراکم صنایع در قسمت های خاص و نهایتا حرکت به سمت توسعه پایدار است.
|
|
پژوهشگران
|
حمیدرضا قدوسی (نفر سوم)، علیرضا سفیانیان (نفر دوم)، مرضیه رئیسی ورزنه (نفر اول)
|