مشخصات پژوهش

عنوان	تاثیر پیش سرد کردن بر پایداری میکروبی و برخی ویژگی های فیزیکوشیمیایی دو رقم توت فرنگی طی دوره انبارداری
نوع پژوهش	مقاله چاپ‌شده در مجلات علمی
کلیدواژه‌ها	پیش سرد کردن، پایداری میکروبی، توت فرنگی، عمر انبارمانی، ویژگی های فیزیکوشیمیایی
چکیده	مقدمه: توت فرنگی میوه ای فساد پذیر، حساس به آلودگی های میکروبی، آسیب های مکانیکی و نابسامانی های فیزیولوژیک است. حرارت مزرعه و حرارت ناشی از تنفس دو عامل تاثیر گذار در کیفیت پس از برداشت این میوه می باشند. لذا سرد کردن توت فرنگی بلافاصله پس از برداشت با هدف افزایش ماندگاری و بهبود خصوصیات کیفی آن ضروری است. این تحقیق به منظور بررسی اثر پیش سرد کردن بر خصوصیات میکروبی و فیزیکوشیمیایی دو رقم توت فرنگی طی دوره انبارداری انجام گرفت. مواد و روش ها: پس از برداشت و بسته بندی دو رقم توت فرنگی )کویین الیزا و محلی کردستان(، از هر رقم، نیمی از بسته ها پس از نگهداری در مزرعه و نیمه دیگر پس از پیش سرد کردن به سردخانه )دمای یک درجه سانتی گراد و رطوبت نسبی 90 درصد( منتقل شدند. پایداری میکروبی و خصوصیات فیزیکو شیمیایی )افت وزن، اسید آسکوربیک، محتوی آنتوسیانین، فنل کل، ظرفیت ضد اکسایشی، اسیدیته، (pH)و کل مواد جامد محلول( توت فرنگی های پیش سرد شده در مقایسه با نمونه های بدون پیش سرد هر چهار روز یکبار طی 20 روزانبارداری به صورت فاکتوریل و در قالب طرح کاملاً تصادفی و در سه تکرار ارزیابی گردید. یافته ها: آلودگی میکروبی، افت وزن و میزان نابودی اسیدآسکوربیک، در توت فرنگی های پیش سرد شده در مقایسه با بدون پیش سرد تا20 روز پس از انبارمانی، کاهش معنی داری (p <0.05) را نشان داد. همچنین، اسیدیته کل، کل مواد جامد محلول، محتوی آنتوسیانین،فنل کل و ترکیبات ضد اکسایشی در توت فرنگی های پیش سرد شده در مقایسه با بدون پیش سرد افزایش معنی داری (p <0.05) نشان داد. نتیجه گیری : به کارگیری پیش سرد کردن در توت فرنگی های رقم کویین الیزا در مقایسه با رقم محلی کردستان در کاهش آلودگی های میکروبی، افت وزن و همچنین ممانعت از افت ویژگی های بیوشیمیایی تاثیر گذارتر می باشد.
پژوهشگران	آریو امامی فر (نفر اول)