عنوان
|
ارزیابی روشهای کریجینگ و کوکریجینگ در تخمین شوری و اسیدیته عمقی خاک (مطالعه موردی: اراضی منطقه بوکان)
|
نوع پژوهش
|
مقاله چاپشده در مجلات علمی
|
کلیدواژهها
|
کریجینگ، کوکویجینگ، شوری، اسیدیته، همبستگی مکانی، منطقه بوکان
|
چکیده
|
با توجه به اهمیت آگاهی از نحوه پراکنش مکانی شوری و اسیدیته در اعماق مختلف خاک، برای تعیین تناسب اراضی برای کاشت و یا تعیین میزان آب لازم برای آبشویی در اراضی شور و از طرفی مشکلات و هزینه های اندازه گیری صحرایی این داده ها، یافتن راهکار مناسب دو تخمین این پارامترها اموی ضروری به نظر میرسد. با در نظر گرفتن همبستگی مکانی شوری و اسیدیته در اعماق مختلف، با استفاده از اطلاعات موجود در یک عمق می توان اطلاعات موجود در دیگر اعماق را برآورد کرد. مطالعه حاضر با هدف بررسی و تعیین پراکنش مکانی شوری و اسیدیته در سه عمق 30-0 ،60-30 و 90-60 سانتیمتر خاک به کمک مقادیر این دو پارامتر در خاک سطحی در منطقه بوکان انجام گرفت. برای این منظور روش کوکویجینگ برای تخمین و تهیه نقشه پراکنش پارامترهای مذکور استفاده شد. نتایج حاصل از این تخمین با نتایج حاصل از کویجینگ معمولی 5ز |( نقاط مقایسه شد. نتایج نشان داد که روش کوکویجینگ برتری زیاد محسوسی نسبت به کویجینگ ندارد. با در نظر گرفتن پیچیدگی این روش در شرایطی که تعداد نمونه ها برابو باشد و مدلهای برازش داده شده بو داده ها یکسان باشد، زوشی کویجینگ توصیه می شود.
|
پژوهشگران
|
عبدالمجید لیاقت (نفر سوم)، سامان نیک مهر (نفر دوم)، خالد احمد آلی (نفر اول)
|