عنوان
|
مدل یابی عوامل پیش بینی کننده احتمال خودکشی با استفاده از مقیاس تشخیص افراد در معرض اقدام
|
نوع پژوهش
|
مقاله ارائه شده کنفرانسی
|
کلیدواژهها
|
اقدام به خودکشی، مقیاس تشخیص افراد خودکشی گرا، ساختار عاملی
|
چکیده
|
هدف از پژوهش حاضر تدوین مدل پیش بینی افراد در معرض اقدام به خودکشی بوده است. بدین منظور مقیاس 77 سوالی برای نمونه ای با حجم 450 نفر اجرا شد. در این مقیاس 20 سؤال به ویژگی های روانشناختی ، 13 سؤال به مسائل خانوادگی ، 7 سؤال به بیماری های جسمانی و روانی ، 11سؤال به مسائل جامعه شناختی ، 6 سؤال به مشکلات عاطفی ، 8 سؤال به وضعیت اقتصادی نامساعد ، 8 سؤال به اندیشه و رفتار خودکشی گرا و 4 سؤال به مسایل مذهبی اختصاص داده شده است قبل از بررسی ساختار عاملی مقیاس، همسانی درونی آن مورد بررسی قرار گرفت. در این مرحله سؤالاتی که ضریب آلفای کرانباخ کل مقیاس را پایین می آوردند از مقیاس حذف شدند. در نتیجه 74 سؤال برای تحلیل عاملی مناسب تشخیص داده شدند. در بررسی ساختار عاملی از روش تحلیل مؤلفه های اصلی(PC) استفاده شد. پس از استخراج چهار عامل با استفاده ا ز روش واریماکس عوامل چرخش داده-شدند. چهار عامل استخراج شده نامگذاری شدند. 44 سؤال نهایی به دست آمده که در چهار زیر مقیاس قرار گرفتند، از نظر همسانی درونی مورد بررسی قرار گرفتند. ضریب آلفای کرانباخ کل مقیاس 0/92 و ضریب آلفای هر یک از زیر مقیاس ها بالاتر از 0/75 به دست آمد.
|
پژوهشگران
|
علی دلاور (نفر دوم)، آزاد همتی (نفر اول)
|