عنوان
|
تامل گرایی در ادب میخائیل نعیمه
|
نوع پژوهش
|
پایان نامه
|
کلیدواژهها
|
تامل، مهجر، وحدت وجود، میخائیل نعیمه
|
چکیده
|
تامل و تامل گرایی به عنوان تفکر عمیق یکی از ویژگی های ادبیات مهجر است و میخائیل نعیمه ادیب مشهور عرب در مهجر شمالی و یکی ار بنیان گذاران "انجمن قلم" در آمریکا، شناخته شده و بیش از دیگران این مسئله و موضوعات مربوط به آن از جمله: تامل در هستی، طبیعت، مرگ و زندگی را منعکس کرده است. دیوان شعر وی و نیز آثار متنوع نثری او متضمن تاملات عمیق اوست. تقریبا بر همه ی آثار و تالیفات او اندیشه های صوفیانه و عقیده ی وحدت وجود سایه افکنده است. او همچنین به تامل در طبیعت می پردازد به گونه ای که طبیعت و هستی را وسیله ی ارتقا ی انسان، رسیدن به معرفت الهی و شناخت خود و هدف و از خلقت می داند؛ و همچون فیلسوفی دوراندیش به تامل در مرگ و زندگی می پردازد. او به قضیه ی نفس نیز پرداخته و به بقای روح پس از مرگ جسد معتقد است. این پایان نامه به تحلیل تاملات میخائیل نعیمه در مقوله های، وحدت وجود، مرگ و زندگی، قضیه ی نفس، تقمص و طبیعت می پردازد و نشان می دهد که نعیمه، بر اساس اعتقاداتش به وحدت وجود خداوند را در تمام وجود و مظاهر آن می بیند. طبیعت در ادبیات او الهام گر وحدت وجود و تناسخ است.
|
پژوهشگران
|
جمیل جعفری (استاد مشاور)، محمد رضا عزیزی پور (استاد راهنما)، عبدالله سهرابی فرد (دانشجو)
|