عنوان
|
ایزوکپنیک بافرینگ و هیپوکپنیک بیش تهویه ای در رشته های مختلف ورزشی
|
نوع پژوهش
|
مقاله چاپشده در مجلات علمی
|
کلیدواژهها
|
ورزشکار نخبه، ایزوکپنیک بافرینگ، هیپوکپنیک بیش تهویه ای
|
چکیده
|
سابقه و هدف: در آزمونهای ورزشی فزاینده پس از تعیین آستانه های تنفسی اول و دوم، فاصله بین دو آستانه به عنوان مرحله" ایزوکپنیک بافرینگ" (ایزو) و از آستانه تنفسی دوم تا پایان آزمون به عنوان مرحله" هیپوکپنیک بیش تهویه ای" (هیپو) در نظر گرفته میشود. هدف تحقیق حاضر مقایسه مراحل ایزو و هیپو در ورزشکاران نخبه سه رشته ورزشی دو استقامت، کشتی و فوتبال بود. مواد و روشها: میزان اکسیژن مصرفی، دی اکسیدکربن دفع شده، تهویه تنفسی و ضربان قلب 30 ورزشکار نخبه رشته های مذکور ضمن انجام آزمون فزاینده توسط گازآنالایزر اندازه گیری و با استفاده از نرم افزار ریاضیMatmatica گرافهای مربوطه ترسیم گردید. یافته ها: آزمون آنالیز واریانس یک سویه و تعقیبی HSD تفاوت معنی دار (05/0 P ≤) بین مرحله ایزوی گروه کشتی گیر با دو گروه دیگر را نشان داد. 30% کل زمان آزمون گروه کشتی گیر به مرحله ایزو اختصاص یافت اما در گروه های دیگر این بخش 20% کل زمان آزمون بود. در بخش هیپوی آزمودنیها تفاوت معنی داری بین گروهها مشاهده نشد. نتیجه گیری: یافته های تحقیق حاکی از برتری نسبی ورزشکاران رشته های ورزشی فوتبال و دو استقامت در تامین انرژی از مسیرهای هوازی در مقایسه با کشتی گیران و توسعه یافتگی مرحله ایزو در کشتی گیران بود. یافته های تحقیق می تواند در هدفگذاری تمرینات تخصصی ورزشکاران رشته های مزبور مورد استفاده قرار گیرد.
|
پژوهشگران
|
مرتضی بهرامی (نفر چهارم)، مهدی عباس پور (نفر اول)، خبات قمری (نفر سوم)، روح الله محمدی (نفر دوم)
|