|
عنوان
|
توسعه روش تقریب سازگار بر مبنای تابع حساسیت درجه دوم برای بهینه سازی سازه ها
|
|
نوع پژوهش
|
پایان نامه
|
|
کلیدواژه‌ها
|
بهینه سازی سازه ای، روش تقریب سازگار، تابع حساسیت درجه دوم
|
|
چکیده
|
بهینه سازی سازه ها به طور رایج یکی از مهمترین موضوعات در مهندسی سازه می باشد که کاربردهای فراوانی را در بر می گیرد. در فرایند بهینه سازی طراحی هر سازه مهندسی، متغیرهای طراحی به گونه ای انتخاب می شوند که ضمن ارضای تمامی محدودیت های طراحی و ساخت (قیود طراحی)، مقدار یک معیار مشخص (تابع هدف) را پیشینه یا کمینه نماید. مشکل عمده استفاده از تکنیک های برنامه ریزی ریاضی در مسائل بهینه سازی سازه ای این است که در توابع سازه ای محدودیت هایی مانند جابجایی و تنش بصورت روابط ریاضی صریحی از متغیرهای طراحی نیستند. در تحقیق حاضر روش تقریب سازگار (کاناپ) که برای صریح سازی توابع هدف و قیود در مسائل سازه ای استفاده می گردد، بر اساس تابع حساسیت درجه دوم بهبود یافته است. در رویکرد حاضر مسئله بهینه سازی اولیه با یکسری از زیر مسئله های صریح بهبود یافته جایگزین می شود. هر زیر مسئله با الگوریتم برنامه ریزی درجه دوم متوالی (SQP) حل می گردد. برای بررسی سازگاری و کاربرد روش، در تحقیق حاضر از این روش در حل چند مثال استفاده شده است. نشان داده می شود که تابع حساسیت درجه دوم پیشنهاد شده نتایج الگوریتم CONAP را اصلاح نموده و سرعت همگرایی پروسه بهینه سازی را افزایش می دهد.
|
|
پژوهشگران
|
عدنان میرکی (دانشجو)، علیرضا حبیبی (استاد راهنما)
|