عنوان
|
مروری بر کاربرد روش اولر– لاگرانژ دلخواه در مدل سازی اجزای محدود
|
نوع پژوهش
|
مقاله چاپشده در مجلات علمی
|
کلیدواژهها
|
اجزای محدود غیرخطی، روش اولر- لاگرانژ دلخواه، تغییرشکل های بزرگ
|
چکیده
|
تحقیقات نشان داده که با توجه به نقص های روش های اولر و لاگرانژ به تنهایی، استفاده از ترکیب این دو روش می تواند کاستی های آنها را پوشش دهد. این روش به خصوص در مسائل دارای تغییرشکل های بزرگ که در آنها اعوجاج شدید مش ها مشاهده می شود، بسیار موثر می باشد. همچنین نیازی به ثابت بودن شبکه محاسباتی منطبق بر مصالح در فضا نمی باشد. در این مقاله به مرور کاربرد فرمولاسیون اولر– لاگرانژ دلخواه (ALE)، در حل مسائل المان محدود پرداخته شده است. در روش ALE، در هر گام زمانی ابتدا در فاز لاگرانژی تحلیل انجام می شود تا همگرایی لازم حاصل شود. سپس فاز اولری اجرا می شود تا پیکربندی مش ها را منظم نگه دارد. نتایج تحقیقات نشان می دهد که این روش کارایی موثری در حل مسائل مکانیک جامدات به خصوص مسائل با تغییرشکل های بزرگ دارد. پژوهش های اخیر که در آن ها به کاربرد روشALE در حل مسائل المان محدود پرداخته شده، تأییدی بر کارایی این روش می-باشد.
|
پژوهشگران
|
سوده اکبرپور (نفر سوم)، کوثر یزدان نجاد (نفر دوم)، سمیه ملایی (نفر چهارم)، علیرضا حبیبی (نفر اول)
|