مشخصات پژوهش

عنوان	اثر متقابل کود دامی و نیتروکسین بر روی برخی صفات فیزیولوژیکی توت فرنگی تحت شرایط کم آبی
نوع پژوهش	مقاله ارائه شده کنفرانسی
کلیدواژه‌ها	نیتروکسین، پایداری نسبی غشاء، پرولین، محتوای نسبی آب برگ
چکیده	در سالهای اخیر، مطالعه و ارزیابی واکنش گیاهان به کاربرد کودهای آلی و بیولوژیک، جایگاه ویژه ای را در تحقیقات به خود اختصاص داده است. به منظور بررسی واکنش گیاه توت فرنگی به کود دامی و کود بیولوژیک تحت تنش خشکی آزمایشی به صورت فاکتوریل در قالب طرح کاملاً تصادفی با 3 تکرار و 8 تیمار با تیمار تنش خشکی (10- بار) و شاهد (آبیاری کامل) به عنوان فاکتور اصلی و تیمار عصاره کود دامی (200 سی سی به ازاء هرگیاه)، کود نیتروکسین (100 سی سی به ازاء هرگیاه)، (200 سی سی به ازاء هرگیاه)+ کود نیتروکسین (100 سی سی به ازاء هرگیاه) و شاهد (بدون کود دهی) به عنوان فاکتور فرعی، انجام شد. بر اساس نتایج بدست آمده در این پژوهش تنش خشکی کاهش معنی داری در محتوای نسبی آب برگ (RWC)، شاخص پایداری غشاء سلولی (MSI) و هدایت روزنه ای ایجاد کرد. تیمارهای کودی سبب افزایش RWC، MSI و هدایت روزنه ای در تیمارهای آبیاری و تنش خشکی در مقایسه با تیمار بدون کود گردید. بالاترین میزان RWC در شرایط تنش مربوط به تیمار نیتروکسین و بالاترین میزان MSI مربوط به تیمارهای کود دامی و نیتروکسین بودند. در شرایط آبیاری کامل کمترین میزان هدایت روزنه ای مربوط به تیمار بدون کود بوده و در شرایط تنش با کاربرد کود دامی هدایت روزنه ای کاهش یافت. تنش خشکی سبب افزایش پرولین و کربوهیدرات محلول شده و بیشترین میزان پرولین مربوط به تیمار کودی نیتروکسین به همراه تیمار کود دامی بود. در شرایط تنش خشکی تیمار کودی بیشترین تاثیر را بر روی صفات حجم و طول ریشه داشتند. بر اساس این نتایج به نظر می رسد که تیمار کودی به توسعه ریشه و تجمع موادی مانند کربوهیدراتهای محلول و پروتئین کمک نموده و پایداری گیاه در برابر خشکی را افزایش داده است.
پژوهشگران	ناصر قادری (نفر دوم)، زهرا نورایی (نفر اول)