عنوان	نگرشی بر استفاده از راهکارهای اقلیمی معماری بومی، با رویکرد صرفه جویی انرژی در معماری پایدار معاصر (نمونه موردی: اقلیم گرم و خشک)
نوع پژوهش	مقاله ارائه شده کنفرانسی
کلیدواژه‌ها	معماری پایدار، معماری بومی، اقلیم گرم و خشک ، صرفه جویی در انرژی
چکیده	در ایران با توجه به وجود منابع فراوان و گوناگونی اقلیمی، می توان با بهره گیری مناسب و صحیح از انرژی های طبیعی مانند خورشید و باد، محیط زیست کشور را بصورت صرفه جو طراحی نمود. امروزه به نظر می رسد که توسعه پایدار و مفاهیم آن به خوبی با اهداف و مقاصد معماری و شهرسازی نوین سازگار بوده و می تواند به عنوان عاملی موثر جهت تحقق اهداف پایداری مطرح شود.توسعه ی پایدار به معنای متعادل ساختن نیاز به توسعه و رشد در مقابل نیاز به طبیعت و محیط زیست می باشد، ضمن اینکه نیازهای نسل کنونی بدون در خطر قرار گرفتن نیازها و آرزوهای نسل های آینده، برآورده شود. از این رو در این نوشتار ابتدا اقلیم و بافت شهری مناطق گرم و خشک بررسی شده، سپس رابطه ی عوامل اقلیمی با پایداری، در معماری بناها و ملاحظات تکنیکی همچون استفاده از انرژی خورشید، باد و... مورد مطالعه قرار داده شده است. در پایان نکات اساسی در طراحی فضاهای پایدار زیستی، بیان شده و الگوهای پایدار همساز با اقلیم این مناطق جهت طراحی ساختارهای پایدار و همچنین پیشبرد اهداف معماری همساز با اقلیم در اختیار معماران قرار داده شده است.
پژوهشگران	صلاح الدین مولانایی (Salahedin Molanaei) (نفر اول)، میثم فیضی (نفر دوم)، یحیی کاشی نهجه (نفر سوم)