مشخصات پژوهش

عنوان	اثر فعالیت مقاومتی با حجم های متفاوت بر پپتید YY، نوروپپتید Y و انسولین در مردان چاق
نوع پژوهش	طرح پژوهشی خاتمه یافته
کلیدواژه‌ها	فعالیت مقاومتی، پپتید YY، نوروپپتید Y، انسولین، نیم رخ لیپیدی
چکیده	هدف از این پژوهش بررسی اثر فعالیت مقاومتی با دو حجم مختلف بر غلظت پلاسمایی پپتید YY، نوروپپتید Y، انسولین و نیم رخ لیپیدی در مردان چاق است. مواد و روش ها: برای این منظور، 9 دانشجوی مرد غیر ورزشکار چاق (سن: 52/2±88/20 سال؛ وزن: 46/14±53/99 کیلوگرم؛ شاخص توده بدن: 74/2±7/29 kg/m2؛ درصد چربی بدن: 45/5±77/24) به صورت تصادفی انتخاب شدند و در دو جلسه به فاصله یک هفته دو پروتکل فعالیت مقاومتی را با حجم بالا (5 دوره×12 تکرار با وزنه 75 درصد 12 تکرار بیشینه (12RM)) و حجم پایین (3 دوره ×12 تکرار با وزنه 75 درصد 12 تکرار بیشینه (12RM) انجام دادند. نمونه گیری خون در قبل از فعالیت، بلافاصله بعد، 1، 3 و 6 ساعت بعد از فعالیت مقاومتی انجام شد. یافته ها: آزمون تحلیل واریانس با اندازه گیری مکرر و آزمون بونفرونی نشان داد که غلظت هورمون PYY به طور معنی داری پس از هر دو پروتکل افزایش یافت (05/0P<). افزایش معنی داری نیز در غلظت هورمون NPY در هر دو پروتکل، بلافاصله بعد از فعالیت مشاهده شد (05/0P<). همچنین، غلظت هورمون انسولین در هر دو پروتکل، یک ساعت بعد از فعالیت، نسبت به قبل از فعالیت، سه و شش ساعت بعد از فعالیت به طور معنی داری افزایش معنی دار یافت (05/0P<). سرکوب اشتهاء بلافاصله پس از فعالیت مقاومتی با حجم زیاد بیشتر از فعالیت مقاومتی با حجم پایین بود (05/0P<). میزان اشتهاء بلافاصله بعد از فعالیت در هر دو پروتکل به طور معنی داری پایین تر از یک، سه و شش ساعت بعد از فعالیت بود (05/0P<). سطح پلاسمایی HDL، پس از فعالیت مقاومتی به طور معنی داری افزایش نشان داد. تغییر معنی داری در غلظت پلاسمایی تری گلیسرید و LDL-C پس از هر دو پروتکل فعالیت مقاومتی مشاهده نشد. نتیجه گیری: به طور کلی نتایج این مطالعه نشان داد که حجم فعالیت مقاومتی تاثیر معنی داری بر غلظت هورمون های پپتید YY، نوروپپتید Y و انسولین ندارد. با وجود این، کاهش اشتهاء در فعالیت مقاومتی با حجم بالا بیشتر از فعالیت مقاومتی با حجم پایین بود. سرکوب اشتهاء پس از فعالیت مقاومتی که در پژوهش حاضر مشاهده گردید ممکن است در نتیجه افزایش هورمون های سرکوب کننده اشتهاء مانند PYY و انسولین باشد که در این پژوهش مورد بررسی قرار گرفتند. همچنین، فعالیت مقاومتی سطح HDL-C را که اثر محافظت کننده در برابر تشکیل پلاک ها دارد، افزایش داد.
پژوهشگران	محمد رحمان رحیمی (همکار)، بهمن میرزایی (همکار)، فرهاد رحمانی نیا (مجری اول)