عنوان
|
استفاده از مدلهای تصمیم گیری چند معیاره فازی جهت مدیریت ریسک تدارکات پروژه های احداث( مطالعه موردی پروژه احداث صنایع سیمان سامان غرب)
|
نوع پژوهش
|
مقاله ارائه شده کنفرانسی
|
کلیدواژهها
|
فازی AHP، فازی TOPSIS،مدیریت ریسک، ریسک تدارکات ، رتبه بندی ریسک
|
چکیده
|
امروزه شرکتها بخشهای عمده ای از پروژه خود را از بیرون محدوده پروژه تدارک می کنند با توجه به اینکه اکثر فعالیتهای تأمین وتدارکات بیرون از محدوده شرکت می باشند وهمواره بخش بالای ریسک پروژه را تشکیل می دهند، مدیریت ریسک تدارکات از اهمیت بسیاری برخوردار هستند. در این پژوهش با استفاده از مطالعات میدانی ونیز استفاده از چک لیست، ساختار شکست ریسک و بررسی اسناد ومدارک پروژه وسوابق تاریخی ریسکهای پروژه های مشابه ریسک های تدارکات پروژه را شناسایی کرده و آنها را درشش دسته اصلی ریسکهای تأمین کننده گان، ریسکهای حمل و نقل ، ریسکهای محیط خارجی ، ریسکهای کارفرما، ریسکهای پیمانکاران و ریسکهای مشاور تقسیم بندی کرده سپس میزان اثر گذاری ریسکهای شناسایی شده بر اهداف پروژه از طریق تأثیر بر هزینه، زمان وعملکرد کیفی محاسبه سپس با فازی مورد ارزیابی و رتبه بندی قرار گرفتند. نتایج نشان داد ریسکهایشرایط سیاسی، عدم تمایل AHP و TOPSIS استفاده از تکنیکهای تأمین کنندگان خارجی برای همکاری بدلیل مسائل سیاسی موجود ، انتخاب تامین کننده مناسب از طرف کارفرما ، مواداولیه ونقص وابهام در مشخصات تقاضاهای کارفرما به تأمین کننده مهمترین ریسک های تدارکات پروژه می باشند.
|
پژوهشگران
|
علی سلیمانی (نفر سوم)، هیوا فاروقی (نفر دوم)، هیرش سلطان پناه (نفر اول)
|