عنوان
|
اثر هیپوکسی تناوبی بر میزان لپتین پلاسما در دیابتی های چاق
|
نوع پژوهش
|
مقاله چاپشده در مجلات علمی
|
کلیدواژهها
|
افراد دیابتی ، هیپوکسی ، لپتین ، اضافه وزن ، نمایه توده بدن
|
چکیده
|
مقدمه :هیپوکسی می تواند سازگار های هماتولوژیکی سودمندی در پی داشته باشد. هدف پژوهش حاضر بررسی تاثیر هیپوکسی تناوبی بر غلظت انسولین و شاخص های هماتولوژیک در افراد چاق مبتلا به دیابت نوع 2 بوده است. روش ها: بدین منظور از بین افراد چاق مبتلا به دیابت نوع 2 در مرکز دیابت کرمانشاه ، 40 نفر داوطلب به صورت تصادفی انتخاب و نهایتا 10 نفر از واجدین شرایط ( زنان یائسه و مردان چاق، با نمایه توده بدن بیشتر از 30) به عنوان آزمودنی در پژوهش شرکت کردند.هیپوکسی تناوبی به مدت 14 روز و هر روز یک ساعت (5 دقیقه هیپوکسی و 5 دقیقه هوای اتاق در حالت نشسته) اجرا شد. شدت هیپوکسی در 5 روز اول و دوم معادل 12 و 11 درصد و در 4 روز آخر معادل 10 درصد اکسیژن هوای دمی بود. یافته ها: یافته ها بیانگر افزایش معنادار لپتین پلاسما در روز 7 و 15 در مقایسه با پیش آزمون بود (p<0.05). نتیجه گیری: یافته های پژوهش حاضر بیانگر تاثیر مثبت هیپوکسی تناوبی در افزایش سطوح لپتین پلاسما در افراد چاق مبتلا به دیابت نوع 2 می باشد.
|
پژوهشگران
|
احسان حسینی بیدختی (نفر اول)، وحید تادیبی (نفر دوم)، ناصر بهپور (نفر سوم)، داریوش شیخ الاسلامی وطنی (نفر چهارم)، سارا غریب شی (نفر پنجم)، سکینه نیک سرشت (نفر ششم به بعد)
|