|
چکیده
|
عملیات مراقبت های درمانی یکی از پاسخ های اضطراری پس از زلزله است که با تلفات انسانی در رابطه است که در پی عملیات SAR ( جستجو و امداد ) و عملیات جابه جایی خواهد بود . به منظور کاهش تلفات جانی زخمیان ، تا آنجا که مقدور است ، عملیات میدانی بیدرنگ مانند بیرون کشیدن و تخلیه کردن آسیب دیدگان از محل های خطرناک ، بسیار مهم است و با اهمیتی برابر می بایست ایشان را در بیمارستان پذیرفته و خدمات مناسب پزشکی و درمانی ارائه گردد . نتیجه توسط اینکه بیمارستان تحت فشار تقاضاهای انبوه درمانی چگونه کار می کند ، مشخص می شود . فراسنج های آسیب پذیری ، بنابراین ، با سه بعد شناخته می شوند: 1- شاخصه های آسیب فیزیکی 2- شاخصه های آسیب عملیاتی 3- شاخصه های آسیب سازمانی توانایی به پاسخ اضطرارهای درمانی ، می یابد هر دو شبکه های فیزیکی و اجتماعی را در نظر بگیرد . منظور از فراسنج های فیزیکی ، آسیب پذیری عوامل فیزیکی در برابر تحمل حرکات لرزه ایی زمین است . منظور از فراسنج های عملیاتی نیز ، عملکرد ارتباطی میان مولفه های درگیر با هم به منظور عملیاتی ماندن کل سیستم است . فراسنج های سازمانی نیز ، سیاست گذاری پرسنل آماده به کار ، تجهیزات و منابع جایگزین ، نظم دادن به وضعیت بیماران و در ارتباط ماندن تاسیسات با هم و سایر بخش ها را بیان می کند در واقع ، کارایی پاسخ به اضطرار(مدیریت بحران)، به فراسنج های انسانی قید شده در آسیب پذیری سازمانی ، بشدت وابسته است و مدیریت تمام آن منابع بستگی به عملکرد اجرایی این سیستم های وابسته دارد که آسیب پذیری عوامل فیزیکی ناشی از زلزله تعین می شوند .
|