مشخصات پژوهش

عنوان	سازماندهی و مدیریت گلازنی در حوزه ی آرمرده
نوع پژوهش	مقاله ارائه شده کنفرانسی
کلیدواژه‌ها	مدیریت جنگل- سازماندهی- گلازنی- دانش بومی- جنگلهای آرمرده
چکیده	سال های بسیاری است که مدیریت جنگل در زاگرس شمالی تلاش کرده مانع از سرشاخه زنی درختان جنگلی در حوزه جنگل های دو استان آذربایجان غربی و کردستان شود. نحوه متفاوت معیشت جوامع محلی در مناطق مختلف این دو استان موجب شده تا بازتاب های متفاوتی از این سیاست یکسان بوجود آید. در جنگل های شهرستان مریوان در استان کردستان به دلیل فراوانی کمتر گونه های خوشخوراک بلوط و نیز عدم رواج سرشاخه زنی و درحقیقت کمتر بودن میزان وابستگی معیشت مردم, این شکل از بهره برداری از جنگل ها در تقابل با جدیت مدیریت منابع طبیعی عقب نشینی کرده و تقریبا مترود شده است. در جنگل های حوزه شهرستان های سردشت و پیرانشهر نیز اداره کل آذربایجان غربی ادعا می کند که توانسته تا حدودی از انجام آن جلوگیری نماید ولی وضعیت در جنگل های حوزه شهرستان بانه کاملا متفاوت است. تراکم بالای انسان در واحد سطح جنگل, دشواری شرایط توپوگرافی و کمبود آب کشاورزی در سطوح وسیعی از این شهرستان زندگی جوامع محلی را در شرایط توسعه نیافته کنونی تا حد بسیاری به دامداری وابسته کرده. دامداری در این منطقه سردسیر که نظام کوچ نیز در آن وجود ندارد کمبود علوفه را موجب شده است که این کمبود در فصل سرد به صورت بحران در سیستم دامداری سنتی منطقه خود نمایی می کند. مردم بومی منطقه در تلاشی خردمندانه به منظور سازگار کردن نظام معیشتی خود با دشواری ها و محدودیت های طبیعت پیرامون خود، سرشاخه زنی درختان جنگلی را ابداع کردند و به منظور استمرار بقای درختان و جنگل معیشت خود را وابسته به آن می دانسته اند، روش ها و شیوه های خاصی را به کار می برده اند. در این پروژه تلاش شده تا با پذیرفتن نیازهای واقعی مردم بومی و با به کاربستن روش تجزیه تحلیل و طراحی سیستم، مکانیزمی برای تضمین تعادل در گلازنی فراهم آید. محور اصلی کار در این طرح " تلفیق موارد علمی جنگلداری و جنگلشناسی با مسایل اجتماعی حاکم بر منطقه جنگلی بوده و در این راستا هرگونه بهره برداری از منابع جنگلی را موکول به چگونگی احیا و نگهداری جنگل دانسته، به طوری که هم پایداری جنگل تضمین شود و هم انگیزه و جذابیت برای مجریان آن، که همگی ساکنان فعلی این گونه جنگل ها هستند فراهم گردد." به عبارتی تلاش می شود با اعمال اصلاحات علمی و فنی در حد توان و امکان مردم بومی منطقه که مجریان طرح جنگلداری هستند، جنگلداری محلی را جایگزین جن
پژوهشگران	هدایت اله غضنفری (نفر اول)