عنوان
|
طرح مکانیزم های تصمیم گیری در مورد تعویض یا تعمیر اتوبوس های شهری بر پایه عامل هوشمند
|
نوع پژوهش
|
مقاله ارائه شده کنفرانسی
|
کلیدواژهها
|
مدل عمر اقتصادی، عامل هوشمند، اتوبوس شهری، تصمیم گیری
|
چکیده
|
یکی از اهداف اصلی سازمان های متولی حمل ونقل شهری، ایجاد سیستمی به منظور پاسخگویی به نیازهای حمل و نقل با کارآیی بالا و هزینه کم می باشد. در این راستا استفاده از مدل های تعیین عمر اقتصادی و تصمیم گیری در مورد تعویض یا تعمیر ناوگان اتوبوسرانی می تواند مبنای سیاست گذاری این سازمان ها در قبال این هدف باشد. این مقاله با ارائه یک معماری برای عامل های هوشمند تصمیم گیرنده در این باره و تعیین روابط ریاضی مناسب، در راستای رسیدن به چنین هدفی انجام شده است. در ابتدا مدل عمر اقتصادی تشریح می گردد و سپس معماری عامل هوشمند به نحوی که این مدل را با استفاده از سیستم های یادگیرنده و ارتباطی خود با محیط و سایر عامل ها پیاده سازی نماید، تشریح میگردد. فرآیند یادگیری عامل هوشمند تعیین عمر اقتصادی در ارتباط با تخمین توابع کاربری اتوبوس ها و استفاده از این تخمین در مدل عمر اقتصادی می باشد. یک مسئله فرضی شامل 2000 اتوبوس که تقاضای 80 میلیون کیلومتری سالانه را می بایست برآورده نمایند، به منظور فهم بیشتر مدل در نظرگرفته شده است؛ نتایج حاصل از این تحقیق نشان میدهد که استفاده از این مدل به نحوی کارا، باعث کاهش هزینه ها میگردد.
|
پژوهشگران
|
جعفر حیدری (نفر دوم)، عیسی نخعی کمال آبادی (نفر اول)
|