کشت مخلوط یکی از راهکارهای موثر در افزایش عملکرد و حفاظت محیط زیست در نظام های کشاورزی پایدار است. به همین منظور آزمایشی جهت مقایسه نظام های تک کشتی و کشت مخلوط در سال 1397 در مزرعه تحقیقاتی دانشگاه کردستان در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی اجرا شد. تیمارهای آزمایش شامل کشت های خالص و الگوهای افزایشی و جایگزینی زنیان و شنبلیله با 13 ترکیب تیماری در 3 تکرار بود. نتایج آزمایش حاکی از برتری سیستم کشت مخلوط بود و بالاترین مقادیر شاخص های سودمندی نسبت برابری زمین (LER) و نسبت برابری سطح-زمان (ATER) به الگوی افزایشی 100% زنیان و 25% شنبلیله تعلق داشت.
