نابرابری درآمد، به عنوان توزیع نامتوازن ثروت و درآمد در میان افراد جامعه، از اهمیت ویژهای در اقتصاد و جامعه برخوردار است. این پدیده به توزیع نامتوازن ثروت و درآمد میان افراد و گروههای مختلف جامعه اشاره دارد و نابرابری درآمد نه تنها بر رفاه اقتصادی افراد تأثیر میگذارد، بلکه پیامدهای اجتماعی، سیاسی و حتی زیستمحیطی گستردهای نیز به دنبال دارد. نابرابری درآمد میتواند به کاهش رشد اقتصادی، کاهش سرمایهگذاری، افزایش هزینههای اجتماعی مانند افزایش جرم و جنایت و افزایش شکاف طبقاتی منجر شود. در این راستا صنعتی شدن یکی از عواملی است که میتواند بر نابرابری درآمد تاثیرگذار باشد. صنعتی شدن تأثیرات پیچیدهای بر نابرابری درآمد در جوامع مختلف دارد. از یک سو، صنعتی شدن میتواند از طریق ایجاد شغلهای جدید، افزایش بهرهوری و افزایش تقاضای نیروی نابرابری درآمد را کاهش دهد. از سوی دیگر، صنعتی شدن میتواند از طریق افزایش تقاضا برای نیرو کار ماهر و اختلافات در سطح دسترسی به آموزش و مهارتهای فنی میتواند به منجر افزایش نابرابری درآمد شود. بر این اساس هدف اصلی پژوهش حاضر بررسی تأثیر صنعتی شدن بر نابرابری درآمد در کشورهای درحالتوسعه منتخب طی بازه زمانی 2005 تا 2022 با استفاده از روش رگرسیون چندکی میباشد. که نتایج این پژوهش نشان میدهد که شاخص صنعتی شدن در دهکهای اول، ششم و هفتم دارای تاثیر مثبت و معنادار بر نابرابری درآمد در کشورهای درحالتوسعه منتخب است. در دهکهای سوم و چهارم دارای تاثیر منفی و در دهکهای دوم، پنجم، هشتم و نهم دارای تاثیر مثبت بر شاخص نابرابری درآمد در کشورهای منتخب درحالتوسعه است، اما معنیدار نیست. همچنین نتایج پژوهش نشان میدهد که شهرنشینی در دهکهای اول تا هفتم دارای تاثیر مثبت و معنادار بر نابرابری درآمد در کشورهای درحالتوسعه منتخب است و در دهکهای هشتم و نهم دارای تاثیر مثبت است اما معنادار نیست. درجه آزادی تجاری در دهکهای اول، چهارم، پنجم و ششم دارای تاثیر منفی و معنادار و در دهکهای دوم، سوم و هفتم فقط دارای تاثیر منفی بر نابرابری درآمد در کشورهای درحالتوسعه منتخب است و در دهکهای هشتم و نهم دارای تاثیر مثبت است اما معنادار نیست. رشد اقتصادی در دهکهای چهارم، هفتم و هشتم دارای تاثیر مثبت و معنادار و در سایر دهکها به جز دهک نهم فقط دارای تاثیر مثبت بر نابرابری درآمد در کشورهای درحالتوسعه منتخب بوده و در دهک نهم دارای تاثیر منفی است اما معنادارنیست.نرخ تورم در دهکهای اول، دوم و سوم دارای تاثیر مثبت و معنادار و در هکهای چهارم، ششم و هفتم فقط دارای تاثیر مثبت برنابرابری درآمد کشورهای درحالتوسعه منتخب بوده و در دهکهای پنجم، هشتم و نهم دارای تاثیر منفی برنابرابری درآمداست اما معنیدار نیست. با توجه به نتایج پژوهش پیشنهاد میشود که سیاستگذاران به طراحی و اجرای برنامههایی برای حمایت از دهکهای آسیبپذیر بپردازند. این برنامهها میتوانند شامل آموزش مهارتهای شغلی، تسهیل دسترسی به فرصتهای شغلی در بخش صنعت و ایجاد مشوقهای مالی برای سرمایهگذاری در مناطق کمبرخوردار باشند تا از نابرابری درآمد کاسته و به توسعه پایدار کمک کنند.
