مقدمھ: یکی از مھمترین مسائلومشکلات نظامھای آموزشی موضوع افت تحصیلی است کھ آثار ناگواری چھ از لحاظ مالی ونگرشی بر دانش آموزان بھ جای میگذارد. ھدف: ھدف پژوھش حاضر بررسی میزان اثربخشیمشاوره گروھی شناخت درمانی وواقعیت درمانی بر افت تحصیلی دانش آموزان بی سرپرستوبدسرپرست در مدارس راھنمایی دخترانھ بود. روش:پژوھش حاضر یک مطالعھ تجربی است کھاز نمرات بھ عنوان پیش آزمون وپس آزمون در دو گروه آزمایش ویک گروه کنترل استفادھشده است .متغیر مستقل آموزش شناخت درمانی بک و واقعیت درمانی گلسر ومتغیر وابستھافت تحصیلی است.جامعھ آماری شامل کلیھ دانش آموزان دختربد سرپرست وبی سرپرست بودندکھ دارای افت تحصیلی بوده 90 مشغول بھ تحصیل بودند.تعداد 45 نفربا استفاده نمونھ گیری چندمرحلھ ای انتخاب - ودر مدارس راھنمایی شھرستان سقز در سال تحصیلی 91 وبھصورت تصادفی در دو گروه آزمایش ویک گروه کنترل قرار گرفتند.گروھھای آزمایش در معرض 8 جلسھ 90 دقیقھ ای واقعیت درمانی و شناخت درمانی طی دوماه وھر ھفتھ یک جلسھ قرارگرفتند.گردآوری داده ھا با توجھ بھ تغییر نمرات درفاصلھ امتحانات نوبت اول تا نوبتدوم انجام شدوسپس از تحلیل کواریانس چند متغیره برای تحلیل نھایی داده ھا استفادھشد. نتایج: بادر نظر گرفتن نمرات پیش آزمون بھ عنوان متغیر کمکی یعنی.آموزش شناخت درمانی و (p=0/ ،مداخلات شناختی وواقعیت درمانی بھ تفاوت معنی دار بین گروه آزمایش وکنترل منجر شدھاست.( 001 واقعیت درمانی بر بھبود عملکرد دانش آموزاندر امور تحصیلی وکاھش افت تحصیلی تاثیر داشتھ است. نتیجھ گیری: نتایج بیانگر اینبود کھ آموزش شناخت درمانی بر معدل نمرات تکوینی و واقعیت درمانی بر معدل تکوینی ونوبت دوم دانش آموزان تاثیر داشتھ است.
