هدف از این تحقیق بررسی میزان رابطه و توان پیش بینی سه مؤلفه های باورهای انگیزشی (خودکارآمدی، ارزشتکلیف و اضطراب) با عملکرد تحصیلی در درس ریاضی دانش آموزان مقطع راهنمایی بود. جامعه تحقیق شامل همه دانش آموزان دختر دوره دوم راهنمایی شهر سنندج بود و 325 را با استفاده از روش نمونه گیری چند مرحله ای انتخاب کردیم. ابزار اندازه گیری در این تحقیق شامل پرسشنامه های (خودکارآمدی، ارزش تکلیف و اضطراب) بود. نمرات امتحانی پایانی درس ریاضی به عنوان متغیر ملاک، از دفاترامتحانات مدرسه اخراج گردید دادها را با استفاده از ضریب همبستگی پیرسون، رگرسیون تجزیه و تحلیل کردیم نتایج آزمون همبستگی نشان داد که همبستگی معناداری بین مؤلفه های باورهای انگیزشی با عملکرد تحصیلی دانش آموزان در درس ریاضی وجود دارد. نتایج تحلیل رگرسیون چندگانه نشان داد که اضطراب ریاضی بیشترین توان پیش بینی عملکرد تحصیلی در درس ریاضی را دارد. نتایج این پژوهش با سایر پژوهش های انجام شده که رابطه بین باورهای انگیزشی با عملکرد تحصیلی را نشان داده اند همسو، اما از این جهت که در سایر تحقیقات انجام شده خودکارآمدی را به عنوان بهترین پیش بینی کننده عملکرد تحصیلی در درس ریاضی معرفی کرده اند متفاوت است.
