در این مقاله ، نمونه هایی از بن مایه ی تقابل پدر و پسر در اساطیر یونان و ادبیات انگلیسی مدرن انتخاب و تحلیل گردیده اند. در این مطالعه، با بهره گیری از روانتحلیلگری و اسطوره شناسی، نخست فحوای اجتماعی ـ سیاسی تقابل میان پدر و پسر نشان داده شده است. متونی که در این مقاله به طور ویژه بررسی و با یک دیگر مقایسه شده اند عبارتند از: تئوگونیا اثر هزیود، اُدیپ شهریار اثر سوفکل، چهره ی هنرمند به عنوان مردی جوان اثر جیمز جویس ، و همه چیز فرو می پاشد اثر چینوا آچه به. انتخاب عناوین مدرنیستی و معاصر با هدف نشان دادن فرازمانی بودن موضوع صورت گرفته است. خوانش متون یادشده در پرتوِ اصول روانکاوی ادبی و نقد اسطوره شناختی حاکی است که تلفیق متعادل دو عنصر زنانگی و مردانگی در شخصیت پدر، و در بدنه ی نظام ارزشی جامعه، سبب بروز رفتار خردمندانه و توأم با نرمش از جانب پدر خواهد گردید و این امر، به نوبه خود، پسر را به تعادل، میانه روی و، در عین حال، حرکت و پویایی وا خواهد داشت. حال آنکه تأکید افراطی بر اصول خدشه ناپذیر از جانب پدر – به عنوان نماینده ی ارزشهای اجتماعی - و خودداری از اعتدال و نرمش، اعلام جنگ علیه پسرو دعوت آشکار به افراط گرایی و پدرکشی است.
