در این پژوهش نتایج مربوط به بررسی اثر ناخالصی نیکل و پایدارکننده بر روی ساختار و خواص نانومیله های اکسید روی ارائه می شود. نانو میله های اکسید روی به روش سل-ژل و با استفاده از استات روی (به عنوان پیش ماده) نیکل (به عنوان ناخالصی )و متانول و آب مقطر (به عنوان حلال )ساخته می شوند. اثر اضافه کردن میزان ناخالصی نیکل بر روی ساختار و خواص نانومیله ها بررسی می گردد. ساختار شیمیایی نانو میله ها توسط طیف سنجی پراکندگی انرژی اشعه ایکس (EDX)، ریخت شناسی و ساختار بلوری نمونه ها به وسیله ی میکروسکوپ الکترونی روبشی (SEM) و طیف سنجی پراش اشعه ایکس (XRD) اندازه گیری می شوند. نتایج نشان می دهند که افزودن نیکل به عنوان ناخالصی به اکسید روی، باعث تغییر در گاف انرژی و موقعیت قله های به دست آمده از طیف جذبی مرئی فرابنفش می شود. نیکل فلزی مقاوم با ساختار بلورین fcc می باشد که با افزودن آن به نمونه ها و مشاهده طیف پراش پرتو ایکس مشخص شد که جز اکسید روی و نیکل هیچ فاز واکنشی دیگری وجود ندارد که این امر نشان دهنده ساختار کریستالی اکسید روی است. نتایج مربوط به گاف انرژی نمونه ها نشان می دهد که با افزایش مقدار ناخالصی نیکل، گاف انرژی نمونه ها کاهش یافته و به سمت مقادیر کمتر پیش می رود. نتایج مربوط به بررسی اثر دما در دماهای خشک کردن 30، 50، 70، 90، 110 و 130درجه سانتی گراد در دمای پخت℃ 300 برای نمونه های خالص نشان می دهد که با افزایش دمای خشک کردن، گاف انرژی نمونه ها تغییر می کند که علت آن تغییرات در اندازه ذرات با افزایش دمای خشک کردن است. با استفاده از دستگاه طیف سنج پراش اشعه ی ایکس برای نمونه های اکسید روی خالص خشک شده در دماهای 50، 90، 130 درجه سانتی گراد نیز مشخص شد، که شدت قله ها با افزایش دمای پخت تغییر می یابد که این امر باعث تغییرات در بلورینگی و اندازه ذرات می شود و همچنین فاز ساختاری این نانومیله ها مکعبی شش گوشی (hcp) می باشد. نتایج مربوط به نمونه های ساخته شده با افزایش مقدار PVP نشان می دهد که افزودن PVP به نمونه های خالص نیز باعث افزایش گاف انرژی و جابه جایی موقعیت قله های به دست آمده می شود.
