در این پژوهش نتایج مربوط به بررسی اثر ناخالصی کبالت بر روی ساختار و خواص نانومیله های روی اکسید ارائه می شود. این نانومیله ها به روش سل- ژل و با استفاده از روی استات (به عنوان پیش ماده) استات کبالت (به عنوان ناخالصی) و مخلوط متانول و آب مقطر (به عنوان حلال) ساخته می شوند. اثر اضافه کردن میزان ناخالصی کبالت بر روی ساختار و خواص نانومیله ها بررسی می گردد. ریخت شناسی و ساختار بلوری نمونه ها به وسیله ی میکروسکوپ الکترونی روبشی (SEM) و طیف سنجی پراش پرتو ایکس (XRD) اندازه گیری می شوند. نتایج نشان می دهند که وجود ناخالصی در نانوساختار باعث تغییر در اندازه ذرات بدست آمده می شود که همین امر در جابه جایی موقعیت قله های بدست آمده از طیف جذبی مرئی- فرابنفش و در نتیجه تغییر گاف انرژی، ثابت های شبکه و طول پیوند نمونه ها تاثیر گذار است. کبالت عموما فلزی دارای مخلوطی از دو ساختار با شکل بلورین fcc و hcp می باشد. با افزودن آن به نمونه ها و مشاهده طیف پراش پرتو ایکس مشخص شد که هیچ قله اضافی ناشی از آن در ساختار بدست آمده وجود ندارد که این امر نشان دهنده وجود ساختار بلوری و بدون فاز دیگر روی اکسید است. نتایج مربوط به بررسی اثر تابکاری در دماهای ℃300 الی ℃600 برای نمونه های خالص نشان می دهد که گاف انرژی نمونه ها تحت تاثیر تابکاری و افزایش دما کاهش می یابد که این امر ناشی از تغییر در اندازه ذرات بدست آمده با افزایش دمای تابکاری است که در نتیجه آن، شدت قله های حاصل از پراش پرتو ایکس برای نمونه ها نیز تحت تاثیر قرار گرفته و افزایش می یابد که این امر بلورینگی نانوساختار بدست آمده را نشان می دهد. نتایج مربوط به نمونه های ساخته شده با افزایش مقدار پایدار کننده سیتریک اسید نشان می دهد که افزودن پایدار کننده سیتریک اسید به نمونه ها نیز باعث تغییر در اندازه ذرات بدست آمده می شود و در نتیجه خواص نوری و یا ساختار الکترونیکی آنها را تحت تاثیر قرار می دهد.
