تنش شوری به عنوان یکی از مهمترین مشکلات کشاورزی در جهان مطرح است و رشد گیاهان را محدود میکند. نتایج تحقیقات مختلف نشان داده است که سیلیسیوم و پتاسیم باعث کاهش اثرات تنشهای محیطی ازجمله شوری میشوند. به منظور بررسی اثر سیلیکات پتاسیم بر پایداری و پاروس و (Fragaria × ananassa Duch( پراکسیداسیون لیپیدی غشاء سلولی دو رقم توت فرنگی کردستان آزمایشی به صورت فاکتوریل و در قالب طرح کاملاً تصادفی با سه تکرار با سه سطح سیلیکات پتاسیم) 1111،1 و 1011 پیپیام( و دو سطح کلرید سدیم) 1و 01 میلی مولار( در شرایط گلخانهای به صورت هیدروپونیک انجام شد. نتایج نشان داد که شوری بصورت معنیداری پایداری غشاء سلولی را کاهش و پراکسیداسیون لیپیدی غشاء را در هر دو رقم افزایش داد و کاربرد سیلیکات پتاسیم میزان وزن خشک کل و محتوی رطوبت نسبی برگ را در هر دو رقم افزایش داد. همچنین بیشترین میزان هیدروژن پراکسید در تیمار شوری در دو رقم بدست آمد که کاربرد سیلیکات پتاسیم بطور معنی داری باعث کاهش آن گردید.
