هدف اصلی این پژوهش پاسخ دادن به این پرسشها است که آیا ساخت اسنادی شده در کردی سورانی وجود دارد و در صورت وجود دارای چه انواعی است، آیا ساخت اسنادی شده در این زبان با ساختهای متناظر در دیگر زبانها از لحاظ معنایی و نحوی کاملا منطبق هستند یا خیر و ویژگیهای نحوی، معنایی و گفتمانی این ساختها کدامند. در قسمت گردآوری و تحلیل معنایی دادهها از دانش زبانی نگارنده بعنوان گویشور بومی کوردی سورانی بهرهگرفته شده و در مرحله تحلیل نحوی جملات اسنادی شده، از برنامه کمینهگرا و نقشهنگاری و برای تحلیل معنایی از معناشناسی گزینهها استفاده شده است. ویژگیهای اطلاعی، نحوی و معنایی با استفاده از چارچوب نظری مذکور تحلیل و توصیف شدهاند و در ادامه نشان داده شده که ویژگیهای کارکردی و گفتمانی این ساختها حاصل عواملی مستقل از ساز و کارهای نحوی و معنایی در ساختهای مذکور است. در دیگر دست مشخص شد که ساختهای اسنادی شده در کوردی سورانی شامل انواع اسنادی شده، شبه اسنادی شده و شبه اسنادی شده معکوس است. با توجه به هدف اصلی این پایاننامه که تحلیل ساختهای اسنادی شده است به یک معرفی و تحلیل کوتاه از دو گونه دیگر بسنده شده است. با این توضیح سه ویژگی مهم تفسیری این ساختها در کوردی سورانی بررسی شده است که شامل تاکید، پیشانگاشت و انحصار است. در نهایت مشخص شد که ویژگیهای نحوی چهار عنصر اصلی تشکیل دهنده این ساختها شامل ضمیر اسنادی، فعل اسنادی، عنصر اسنادی شده و بند اسنادی است. نهایت فرایند اشتقاق بند اسنادی و جمله اسنادی شده کردی سورانی و مطابقه فعل اسنادی و فعل داخل بند اسنادی نیز تحلیل شده است. بر این اساس و در نتیجۀ تحلیل و بررسیهای انجام شده میتوان به مرجع بند اسنادی ضمیر اسنادی اشاره کرد که در نقش حرف تعریف عمل کرده و توانایی ایجاد مطابقت بر روی فعل بند اسنادی ندارد، زیرا این حرف تعریف دارای مشخصههای فای غیر تعبیری است. در نتیجه مطابقه توسط عنصر اسنادی شده انجام میشود. پس اشتقاق بند اسنادی ساختهای اسنادی شده کانونی مشابه بندهای موصولی هستهمند معمول است با این تفاوت که مرجع اسمی حذف شده است.
