وحید زادمجید

در این آزمایش ابتدا تعداد 450 قطعه ماهی قزل آلای رنگین کمان انگشتقد هم اندازه با وزن تقریبی 8 تا 10 گرم جهت انجام مراحل آزمایش از مرکز تکثیر ماهیان سردآبی در استان کردستان تهیه شده، و سپس به آزمایشگاه بیولوژی دانشگاه کردستان-دانشکده منابع طبیعی منتقل شدند. ماهیان پس از 2 هفته سازگاری با شرایط جدید در تانک های فایبرگلاس 2000 لیتری به 5 تیمار: نمک کلسیمی روغن ماهی (PF n-3)، نمک کلسیمی روغن سویا (PF n-6)، مخلوط نمک های کلسیمی روغن ماهی و آفتابگردان (Persia fat)، پرشیا اویل (Persia oil) و شاهد (روغن ماهی + روغن سویا)، و با رعایت 3 تکرار برای هر تیمار (30 قطعه بچه ماهی در هر تکرار) تقسیم بندی شدند. بچه ماهیان در طی 60 روز زمان آزمایش طبق جدول غذادهی ماهی قزل آلای رنگین کمان بر حسب درجه حرارت و وزن ماهیان غذادهی شدند. در انتهای دوره آزمایشی وزن نهایی (گرم)، افزایش وزن بدن (گرم)، درصد افزایش وزن بدن، افزایش وزن روزانه (گرم)، ضریب تبدیل غذایی، شاخص هپاتوسوماتیک، درصد بازماندگی، فاکتور وضعیت و نرخ رشد ویژه (درصد در روز) اندازه گیری شد. بین افزایش وزن بدن، درصد افزایش وزن بدن، افزایش وزن روزانه، ضریب تبدیل غذایی، فاکتور وضعیت و نرخ رشد ویژه در تیمارهای مختلف اختلاف معنی دار وجود نداشت (05/0< P). در صورتی که بین وزن نهایی در تیمارهای مختلف اختلاف معنی دار وجود داشت (01/0> P)، به گونه ای که در تیمار پرشیا اویل بالاترین وزن نهایی مشاهده شد. همچنین بین شاخص هپاتوسوماتیک در تیمارهای مختلف اختلاف معنی دار وجود داشت (001/0> P)، به گونه ای که در تیمار پرشیا اویل و نمک کلسیمی روغن ماهی شاخص هپاتوسوماتیک پایین تر بود. از طرفی دیگر بین درصد بازماندگی در تیمارهای مختلف اختلاف معنی دار وجود داشت (0001/0> P)، به گونه ای که در تیمار پرشیا فت درصد بازماندگی نسبت به سایر گروه ها پایین تر بود. تحقیق حاضر نشان داد که ماهیان انگشتقد قزل آلای رنگین کمان با کار آیی بالا قادر به استفاده از نمک کلسیمی روغن ماهی، روغن سویا و پرشیا اویل در جیره غذایی می باشند. همچنین به دلیل وجود وزن نهایی بالا در تیمار پرشیا اویل، این منبع چربی می تواند بطور گسترده در جیره غذایی مراحل رشد ماهی قزل آلا بکار گرفته شود.