در دهه های گذشته نرخ سریع رشد جمعیت، افزایش نیاز به محصولات کشاورزی، افزایش جمعیت مردم جنگل نشین، وابستگی جنگل نشینان به جنگل و بهره برداری های غیر اصولی و سنتی از آن سبب شده است پوشش های طبیعی سطح زمین به خصوص اراضی جنگلی توسط بشر تخریب شده و به اراضی تحت کشت تبدیل شود؛ تغییر کاربری مهمترین عاملی است که حفاظت از اکوسیستم های طبیعی را تحت تاثیر قرار می دهد. این تغییرات می تواند اثرات زیان باری بر خاک داشته باشد و از آنجایی که خاک یکی از مهمترین اجزای تشکیل دهنده جنگل است و عناصر غذایی و معدنی را به صورت یون های محلول برای گیاهان فراهم می کند، تغییر کاربری می تواند به عنوان عامل تخریب خاک به شمار رود. بنابراین هدف از این تحقیق، مروری بر مطالعات انجام گرفته در زمینه اثرات تغییر کاربری اراضی بر برخی خصوصیات شیمیایی خاک است، چرا که با توجه به تعادل موجود در بین پوشش گیاهی و خاک، با تغییر پوشش گیاهی طبیعی در میزان عناصر موجود در خاک نیز تغییراتی مشاهده می شود و به طور کلی تخریب پوشش جنگلی باعث تخریب خاک میشود. تحقیقات انجام گرفته تا به امروز نشان می دهد اکثر عناصر مورد اندازه گیری در اراضی جنگلی تغییر کاربری یافته در اثر آبشویی و فرسایش از خاک خارج شده و موجب کاهش حاصلخیزی و کیفیت خاک شده است.
