به منظور بررسی اثر هیومیک اسید و دو نوع محیط کشت بر تغییرات عملکرد در دوره های مختلف برداشت، درجه بندی میوه، میزان مواد جامد محلول و آنتوسیانین میوه توت فرنگی رقم آروماس، آزمایشی بصورت فاکتوریل در قالب طرح کاملاً تصادفی با 81 تیمار و 3 تکرار در گلخانه انجام گرفت. تیمارها شامل محیط کشت حاوی 50 درصد کوکوپیت و 50 درصد پرلایت و ترکیبی از پوکه ریز و درشت به نسبت مساوی، اضافه کردن سه سطح هیومیک اسید (0، 300 و 600 میلی گرم در لیتر) به محلول غذایی و سه دوره برداشت بودند. نتایج حاصل از این مطالعه نشان داد که کاربرد هیومیک اسید در هر دو نوع محیط کشت باعث افزایش عملکرد در هر سه دوره برداشت گردید. با کاربرد هیومیک اسید درصد میوه درجه سه در محیط کشت پوکه کاهش یافته و درصد میوه درجه 1 افزایش یافت. کاشت گیاهان در محیط کشت کوکوپیت + پرلایت سبب افزایش تعداد میوه درجه یک گردید. در هر دو محیط کشت کمترین مقدار مواد جامد محلول در دوره برداشت دوم مشاهده شد. میزان مواد جامد محلول با افزایش کاربرد هیومیک اسید در هر دو محیط کاشت افزایش یافت. در دوره اول برداشت، کاربرد هیومیک اسید تغییری در میزان آنتوسیانین ایجاد ننمود ولی در مرحله دوم و سوم برداشت، هیومیک اسید سبب افزایش میزان آنتوسیانین گردید. در کل مقدار آنتوسیانین در دوره برداشت دوم کمتر از سایر دوره های برداشت بود و بیشترین میزان آن در دوره سوم برداشت مشاهده گردید.
