تیمور جوادی

به منظور بررسی تأثیر توام مقادیر مختلف پرلیت و آب آبیاری بر برخی پارامترهای رشدی و فیزیولوژیکی گیاه داروئی ریحان آزمایشی به صورت فاکتوریل در قالب طرح بلوکهای کاملاً تصادفی با 16 تیمار (چهار سطح پرلیت و چهار سطح آبیاری) و 3 تکرار بصورت گلدانی و جمعاً در 48 گلدان در گلخانه دانشکده کشاورزی دانشگاه کردستان انجام شد. در این آزمایش مقادیر پرلیت د ر4 سطح (0 و270 و810 و2430 کیلوگرم د رهکتار ) و آب آبیاری در 4 سطح (100 و80 و60 و 40 درصد نیاز آبی گیاه ) طی دوره رشد از 8-6 برگی تا برداشت اعمال گردید. در این آزمایش صفات مختلفی از قبیل وزن خشک ساقه، وزن خشک ریشه، وزن خشک برگ، وزن خشک کل گیاه، نسبت وزن خشک ریشه به وزن خشک ساقه ، محتوای نسبی آب برگ (RWC) اندازگیری شد. نتایج نشان دادند مصرف پرلیت بر وزن خشک ساقه ، وزن خشک برگ، وزن خشک کل گیاه و محتوای نسبی آب برگ (RWC)تاثیر معنی دار داشته است. اما وزن خشک ریشه و نسبت وزن خشک ریشه به وزن خشک ساقه تحت تاثیر تیمار پرلیت قرار نگرفت. تیمارهای مختلف آب آبیاری بر وزن خشک ساقه، وزن خشک ریشه ، وزن خشک برگ ، وزن خشک کل ، نسبت وزن خشک ریشه به وزن خشک ساقه و محتوای نسبی آب برگ (RWC) تاثیر معنی دار داشت. اثر متقابل مصرف توام مقادیر مختلف پرلیت و آب آبیاری بر وزن خشک ریشه، وزن خشک برگ ، نسبت وزن خشک ریشه به وزن خشک ساقه معنی دار بود. اما اثر متقابل تیمارها بر وزن خشک ساقه ، وزن خشک کل و محتوای نسبی آب بر گ (RWC) غیر معنی دار بود.نتایج نشان داد افزایش سطح پرلیت سبب افزایش شاخص محتوای نسبی آب برگ در شرایط خشکی گردید. واژه های کلیدی: ریحان، پرلیت، آبیاری، خصوصیات رشدی، محتوای نسبی آب برگ (RWC)