باور به چشم زخم از قدیمی ترین باورها در سراسر جهان بوده است. این باور گرچه بیشتر باوری عامیانه معرفی می شود اما باعث رفتارهای اجتماعی گسترده ای شده است. گاهی مردم برای پیشگیری از چشم زخم از تدابیری استفاده می کنند که نه تنها شرعی نیست بلکه حرام و با یکتاپرستی مغایر می باشد. بر طبق این باور انسان با شگفت زده شدن از زیبایی چیزی یا کسی به حالتی نفسانی دست می یابد و با به یاد آوردن آن چیز بدون یاد خدا به آن آسیب می رساند. حقیقت چشم زخم از نظر شرعی امری ثابت است اما از منظر فلسفی و روانشناسی محل اختلاف نظر است که این پایان نامه دیدگاه شرعی و موافقان و مخالفان چشم زخمی را نقد و برسی کرده و در پایان رای راجح در مساله را با ذکر اسباب و عوامل آن پرداخته است.
