در این پایان نامه، درهمتنیدگی و ناسازگاری کوانتومی سامانه ی دو اتم دوترازی که توسط میدان کلاسیک خارجی رانده می شوند و با میدان تک مد درون یک کاواک اتلافی به صورت تشدیدی برهم کنش می کنند، مورد بررسی قرار می گیرند. در ابتدا به معرفی مفهوم درهم تنیدگی و سنجه هایی که جهت تعیین میزان درهم تنیدگی یک حالت معرفی شده اند می پردازیم. سپس ناسازگاری کوانتومی که یکی از بهترین علائم غیرکلاسیکی بودن یک سامانه ی کوانتومی را نشان می دهد را معرفی می کنیم. همچنین به بررسی الگوی جینز- کامینگز که یکی از ساده ترین الگوهای غیربدیهی برهم کنش اتم- میدان است می پردازیم. با در نظرگرفتن اتم ها در یک حالت خالص عام و میدان در حالت خلاء ماتریس چگالی کل سامانه را بدست می آوریم. خلوصی کل سامانه را با خلوصی زیر سامانه های اتم- اتم و اتم- میدان، هنگامی که اتم ها در حالت پایه باشند را مورد مقایسه قرار می دهیم. در زیر سامانه ی اتم- اتم با استفاده از سنجه ی تلاقی نشان داده شده است که درهم تنیدگی دواتم نمی تواند افزایش یابد، این درهم تنیدگی به علت اتلاف کاواک پس از مدتی کاهش می یابد. همچنین با افزایش ثابت جفت شدگی اتم- میدان درهم تنیدگی با سرعت بیشتری تنزل پیدا می کند. ناسازگاری کوانتومی زیرسامانه ی اتم- اتم را به صورت عددی و با استفاده از نرمافزارهای matlab و mathematica بدست می آوریم و نشان داده شده است که برای حالتی از دواتم که درهم تنیدگی برای هر زمان وجود ندارد با افزایش ثابت جفت شدگی اتم- میدان ناسازگاری کوانتومی قویتری بوجود می آید.
