اهداف: پژوهش حاضر به منظور بررسی خصوصیات کمی و کیفی سیاهدانه تحت تاثیر کودهای با منشا طبیعی و محلولپاشی اسید هیومیک و مقایسه آن‌ها با کود شیمیایی انجام گردید. مواد و روش‌ها: آزمایش به صورت فاکتوریل در قالب طرح بلوک‌های کامل تصادفی با دو فاکتور و سه تکرار در مزرعه تحقیقاتی دانشگاه کردستان در سال 1400 انجام شد. فاکتور اول شامل سه سطح کود (شاهد، کود تخمیری و کود شیمیایی) و فاکتور دوم شامل سه غلظت محلولپاشی اسید هیومیک (0، 200 و 400 میلی‌گرم در لیتر) بود. یافته‌ها: کود تخمیری سبب افزایش معنی‌دار ارتفاع بوته، تعداد کپسول در بوته، تعداد دانه در کپسول، عملکرد دانه و بیولوژیک، درصد و عملکرد روغن و عملکرد اسانس گردید. با محلولپاشی اسید هیومیک نیز، صفات مذکور به جز عملکرد اسانس افزایش معنی‌داری یافتند. به طوری که سطح سوم اسید هیومیک بیشترین تاثیر را داشت. بالاترین میزان نیتروژن و فسفر دانه نیز از تیمار تلفیقی کود تخمیری و 400 میلی گرم در لیتر اسید هیومیک به دست آمد. نتیجه‌گیری: کود تخمیری و محلولپاشی اسید هیومیک (400 میلی گرم در لیتر)، خصوصیات کمی و کیفی گیاه دارویی سیاهدانه را بهبود بخشیدند و می‌توانند نهاده‌های جایگزین برای کودهای شیمیایی باشند.
