مطالعه تجارت درون صنعت برای کشورهایی که در جستجوی مزیت های نسبی واقعی هستند، با در نظر گرفتن شیوه و تکنولوژی تولید کشورها بسیار مهم و حیاتی است. ایران نیز در راه پیشرفت و توسعه روابط مرزی تجاری خود، نیازمند الگوی مناسب برای شناسایی و تقویت مزیت های نسبی است. در این میان بخش صنعت با نقشی کلیدی که در رشد و توسعه اقتصادی در جهان رقابتی دارد می تواند زمینه مزیت نسبی را فراهم آورد، که توسعه اقتصادی و تداوم آن نیازمند توسعه فن آوری در این بخش است. و توسعه فن آوری نیز به نوبه خود از سرمایه گذاری در تحقیق و توسعه داخلی و خرید فن آوری خارجی (کالاهای سرمایه ای و واسطه ای)متأثر می شود. بر این اساس در این پژوهش به بررسی اثرات سرریز تحقیق و توسعه بر تجارت درون صنعت در صنایع کارخانه ای پرداخته شده است. برای این منظور، بر اساس آخرین اطلاعات در دسترس داده های تجارت خارجی و ویژگی های خاص صنایع برای 16305 کارگاه صنعتی بالای 10 نفر کشور طی دوره زمانی 1383-1392 در سطح تجمیع 4 رقم طبقه بندی ISIC با استفاده از روش داده های تابلویی اندازه گیری و پالایش و پردازش شده است. برای آزمون فرضیه، علاوه بر استفاده از تجارت درون صنعت کل از تجارت درون صنعت عمودی و افقی نیز استفاده شده است. یافته های حاصل از پژوهش نشان می دهد که انباشت تحقیق و توسعه داخلی و سرریز انباشت تحقیق و توسعه خارجی از طریق واردات بر تجارت درون صنعت کل، عمودی و افقی اثر مثبت و معنادار دارد، در حالی که انباشت تحقیق و توسعه خارجی بر تجارت درون صنعت کل و عمودی اثر مثبت و معنادار و بر تجارت درون صنعت افقی اثر معنادار ندارد. همچنین متغیر سرریز انباشت تحقیق و توسعه خارجی از طریق سرمایه انسانی بر تجارت درون صنعت کل و عمودی اثر معنادار ندارد و بر تجارت درون صنعت افقی اثرمعنادار دارد. تحقیق و توسعه با کشف فن آوری های جدید و روش های نوین تولید، بهره وری منابع را افزایش، نهاده های جدید با بهره وری بالاتر تولید و سهم تجارت در سطح بین الملل افزایش می دهد. به دلیل شکاف انباشت تحقیق و توسعه داخلی با انباشت تحقیق و توسعه خارجی و عدم امکان بهره گیری کامل از انباشت تحقیق و توسعه خارجی، تنها با واردات کالاهای سرمایه ای و واسطه ای، امکان بهره گیری از دانش وارداتی نهفته در آن ها فراهم می شود، زمینه استفاده کارآمدتر و بهینه تر از منابع و امکانات را
