امروزه، حکمرانی خوب به‌عنوان یک مفهوم اساسی، در هر سطحی از سازمان‌ها و جوامع اهمیت فراوانی دارد. این نوع حکمرانی با تمرکز بر شفافیت، عدالت، مشارکت و کارآمدی، تأثیرات عمیقی بر عملکرد و توسعه دارد. از طریق فرایندهای شفاف و مسئولانه، حکمرانی خوب اعتماد عمومی را تقویت کرده و به توسعه پایدار کمک می‌کند. از طرف دیگر، بیکاری به‌عنوان یک پدیده اقتصادی و اجتماعی، اهمیت چشمگیری دارد. درنتیجه هدف اصلی پژوهش حاضر بررسی تأثیر حکمرانی خوب بر نرخ بیکاری در ایران طی دوره زمانی سال 1990 تا 2021 و با استفاده از روش رگرسیون کوانتایل است. برای رسیدن به هدف پژوهش از متغیرهای سرمایه‌گذاری مستقیم خارجی، تولید ناخالص داخلی سرانه، نرخ ارز مؤثر حقیقی و نرخ تورم به‌عنوان متغیرهای کنترلی استفاده شده است. نتایج این پژوهش نشان می دهد که شاخص حکمرانی خوب در تمامی دهک‌های نرخ بیکاری دارای تأثیر منفی و معنی‌دار بر نرخ بیکاری است. تولید ناخالص داخلی سرانه و سرمایه‌گذاری مستقیم خارجی در تمامی دهک‌های نرخ بیکاری دارای تأثیر منفی و معنی‌دار بر نرخ بیکاری و دو متغیر نرخ تورم و نرخ ارز حقیقی موثر از دهک اول تا دهک پنجم دارای تأثیر منفی و معنی‌دار و از دهک ششم تا نهم دارای تأثیر مثبت و معنی‌دار بر نرخ بیکاری است.
