در این پژوهش تأثیر ظرفیت‌های تولیدی بر رشد اقتصادی در منتخبی از کشورهای توسعه‌یافته، درحال‌توسعه و کمتر توسعه‌یافته طی دوره زمانی 2022 ـ 2000 مورد بررسی قرار گرفته است. به منظور گردآوری داده های تحقیق، از پایگاه های داده های بانک جهانی و سایت آنکتاد استفاده شده است. همچنین برای تحلیل آماری با توجه به ماهیت مدل و نوع داده ها از روش های اقتصادسنجی رویکرد داده های پانل با استفاده از روش گشتاورهای تعمیم یافته استفاده شده است. برای دستیابی به نتایج بهتر از لگاریتم متغیرها در این پژوهش استفاده شده است. برای بررسی دقیق تر این موضوع به بررسی تأثیر زیرشاخص های ظرفیت تولیدی (که هفت مؤلفه هستند شامل انرژی، سرمایه انسانی، تغییرات ساختاری، بخش خصوصی، فناوری اطلاعات و ارتباطات، مؤسسات و نهادها و سرمایه طبیعی) بر رشد اقتصادی در 101 کشور درحال توسعه، 37 کشور توسعه یافته و 38 کشور کمتر توسعه یافته پرداخته شده است. به طور کلی و طبق نتایج پژوهش، تأثیر این هفت زیر شاخص در سه گروه کشور مورد بررسی می تواند بسیار گسترده و چندجانبه باشد این عوامل می توانند تأثیر مثبت یا منفی بر رشد اقتصادی، توسعه پایدار و شرایط زندگی افراد داشته باشند. بر اساس یافته های‌پژوهش، انرژی، فناوری اطلاعات و ارتباطات و نهادها ومؤسسات در هرسه گروه کشور مورد بررسی تأثیر مثبت و معناداری بر رشد اقتصادی داشته اند. سرمایه انسانی در کشورهای توسعه یافته و درحال توسعه تأثیر منفی داشته و در کشورهای کمتر توسعه یافته تأثیر مثبت و معناداری داشته است. تغییرات ساختاری در کشورهای درحال توسعه تأثیر منفی و در دو گروه کشور دیگر تأثیر مثبت داشته است. بخش خصوصی در کشورهای توسعه یافته و کمتر توسعه یافته تأثیر منفی اما در کشورهای درحال توسعه تأثیر مثبت و معناداری بر رشد اقتصادی دارد. سرمایه طبیعی نیز در هرسه گروه کشور مورد بررسی تأثیر منفی بر رشد اقتصادی داشته است.
