امروزه، حکمرانی خوب به‌عنوان یک مفهوم اساسی، در هر سطحی از سازمان‌ها و جوامع اهمیت فراوانی دارد. این نوع حکمرانی با تمرکز بر شفافیت، عدالت، مشارکت و کارآمدی، تأثیرات عمیقی بر عملکرد و توسعه دارد. از طریق فرایندهای شفاف و مسئولانه، حکمرانی خوب اعتماد عمومی را تقویت کرده و به توسعه پایدار کمک می‌کند. ایجاد مشارکت مؤثر از طریق درنظرگرفتن نظرات و نیازهای مختلف افراد، باعث بهبود تصمیم‌گیری‌ها و اجرایی‌ها می‌شود. علاوه بر این، حکمرانی خوب با کاهش فساد، تسهیل رشد اقتصادی و تضمین حقوق انسانی، به سازمان‌ها و جوامع امکان تطور و شکوفایی را می‌دهد. در نهایت، حکمرانی خوب به‌عنوان یک ابزار قدرتمند، باعث ایجاد تعادل، پایداری و تعامل برای ساختارهای اجتماعی مختلف می‌شود. از طرف دیگر، بیکاری به‌عنوان یک پدیده اقتصادی و اجتماعی، اهمیت چشمگیری دارد. این وضعیت منجر به تأثیرات عمیق در جوامع می‌شود و نه‌تنها بر افراد بلکه بر سیستم اقتصادی نیز تأثیر می‌گذارد. بیکاری منجر به تلف‌شدن پتانسیل‌ها و مهارت‌های انسانی می‌شود و به عدم بهره‌وری منابع منجر می‌شود. افراد بیکار نه‌تنها با مشکلات مالی و روانی مواجه می‌شوند، بلکه این وضعیت می‌تواند تأثیرات منفی بر جامعه داشته باشد، از جمله افزایش فقر و جرم. درنتیجه هدف اصلی پژوهش حاضر بررسی تأثیر حکمرانی خوب بر نرخ بیکاری در دو کشور ایران و عراق طی دوره زمانی سال 1990 تا 2021 و با استفاده از روش رگرسیون کوانتایل است. برای رسیدن به هدف پژوهش از متغیرهای سرمایه‌گذاری مستقیم خارجی، تولید ناخالص داخلی سرانه، نرخ ارز مؤثر حقیقی و نرخ تورم به عنوان متغیرهای کنترلی استفاده شده است. نتایج این پژوهش نشان می دهد که شاخص حکمرانی خوب در تمامی دهک های نرخ بیکاری و در دو کشور ایران و عراق دارای تأثیر منفی و معنی دار بر نرخ بیکاری است و این تأثیر در کشور عراق بیشتر از ایران است. دلیل اصلی بیشتر بودن تأثیر حکمرانی خوب بر نرخ بیکاری در عراق نسبت به ایران می تواند در وضعیت نامطلوب این کشور در حکمرانی باشد که هر تغییر حتی جزئی تأثیری به‌مراتب بیشتر بر متغیرهای اقتصادی دارد. تولید ناخالص داخلی سرانه و سرمایه‌گذاری مستقیم خارجی در تمامی دهک های نرخ بیکاری در ایران و عراق دارای تأثیر منفی و معنی دار بر نرخ بیکاری و دو متغیر نرخ تورم و نرخ ارز حقیقی کوثر از دهک اول تا دهک پنجم دارای تأثیر منفی و معنی دار و از دهک ششم تا نهم دارای تأثیر مثبت و معنی دار بر نرخ بیکاری است.
