سرمایه گذاری مستقیم خارجی یکی از مولفه های مهم اقتصادی است و تأثیر قابل توجهی بر رشد اقتصادی دارد. با این حال شرایطی در کشورها رخ می دهد که این مهم را با اختلال و نقص مواجه می کند. تورم، باز بودن تجاری، اندازه بازار و ..... از عواملی هستند که بر میزان سرمایه گذاری مستقیم خارجی تأثیر دارند. از سوی دیگر تاب آوری اقتصادی به منزله مقاومت در برابر شوک های وارده به اقتصاد و آسیب پذیری اقتصادی نیز تحت عنوان تأثیر پذیری اقتصاد یک کشور از شوک های وارده، به عنوان دو موضوعی که در سالیان اخیر وارد ادبیات اقتصادی شده اند، می توانند بر ورود و جذب سرمایه گذاری مستقیم خارجی مهم واقع شوند. اقتصاد کشورهای در حال توسعه و بخصوص کشورهای نفتی اکثرا به علت وابستگی بیش از حد به درآمد حاصل از نفت، با یک شوک قیمتی نفت، بحران های مالی و شوک های خارجی دچار نوسان شده و آسیب می بینند؛ بنابراین سیاست گذاری های مهم و اصولی در جهت دفع و رفع این صدمات اهمیت می یابد. هدف این پژوهش بررسی اثر آسیب پذیری و تاب آوری اقتصادی بر سرمایه گذاری مستقیم خارجی در کشورهای عضو اوپک خواهد بود. در پژوهش حاضر از داده های پانلی کشورهای عضو اوپک در بازه ی زمانی 2018-2005 و با استفاده از مدل خودرگرسیونی با وقفه های توزیعی ترکیبی (Panel ARDL) بهره گرفته شده است. به منظور محاسبه ی شاخص های تاب آوری و آسیب پذیری از روش بریگوگلیو و همکاران که بر اساس نرمال سازی داده ها می باشد استفاده شده است. نتایج پژوهش حاکی از آن است که اولاً شاخص تاب آوری اقتصادی تأثیر مثبت و معنادار بر سرمایه گذاری مستقیم خارجی دارد. ثانیاً شاخص آسیب پذیری اقتصادی تأثیر منفی و معنادار بر سرمایه گذاری مستقیم خارجی دارد. همچنین ایران بر اساس نتایج حاصل از تجزیه و تحلیل، در زمره کشورهای با آسیب پذیری اقتصادی پایین و تاب آوری اقتصادی کم قرار می گیرد. متغیرهای رشد تولید ناخالص داخلی و ثبات سیاسی ضرایب شان مثبت و معنادار می باشد بدین معنی که افزایش این دو متغیر افزایش سرمایه گذاری مستقیم خارجی را به دنبال داشته است. شاخص فلاکت نیز با ضریب منفی و معنی دار بر میزان جذب سرمایه گذاری مستقیم خارجی تأثیر معکوس داشته است.
