سیروان بابائی

یک آزمایش مزرعه ای به منظور بررسی تأثیر پاراکوات و نسبت کود اوره پایه به سرک بر عملکرد و قدرت رقابت سیب زمینی با علف- های هرز در سال 1398 درمزرعه تحقیقاتی دانشگاه کردستان واقع دردهگلان به صورت اسپیلت پلات در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی با چهار تکرار تیمارهای آزمایش اجرا شد. نسبت های کود اوره به صورت پایه به سرک از مقدارتوصیه شده (100:0)، (75:25)، (50:50)، (25:75)، (0:100)، (0: 50، 50) (دوبار کاربرد به صورت سرک) به عنوان عامل اصلی و عدم کاربرد وکاربرد علف کش پاراکوات برای کنترل علف های هرز در اوایل سبزشدن محصول به عنوان عامل فرعی بودند. نتایج این پژوهش نشان داد که تاج خروس ریشه قرمز، سلمه تره، پیچک صحرایی از مهمترین علف های هرز مزرعه بودند. کاربرد علف کش پاراکوات موجب کاهش 57/94 درصدی تراکم علف های هرز در زمان برداشت محصول شد. دربین نسبت های کود اوره هم بیش ترین تراکم علف های هرز (10/31 بوته در مترمربع) در تیمار اوره 0:50:50 مشاهده شد، درحالی که با تیمار 100:0 با تراکم 8/31 بوته در مترمربع نداشت. بین سایر نسبت های اوره هم از نظر تراکم علف هرز اختلاف معنی داری وجود نداشت. کاربرد پاراکوات در اوایل سبزشدن سیب زمینی موجب افزایش 22/83 درصدی وزن خشک اندام های هوایی سیب زمینی، 10 درصدی ارتفاع بوته، 17/15 درصدی شاخص سطح برگ گردید. استفاده از پاراکوات در اوایل سبزشدن سیب زمینی موجب افزایش 37/22% عملکرد غده سیب زمینی شد. بیش ترین عملکرد غده از نسبت اوره 75:25 به میزان 3482/1 گرم در متر مربع بدست آمد که با نسبت 50 :50 تفاوت معنی داری نداشت. کاربرد پاراکوات موجب افزایش 1/84 درصدی شاخص برداشت سیب زمینی گردید. براساس نتایج بدست آمده از آزمایش، پیشنهاد می شود 75% کود نیتروژن مورد نیاز مزرعه سیب زمینی به صورت پایه و 25% به صورت سرک استفاده شود و درصورت حضور علف های هرز دراوایل سبزشدن سیب زمینی، مزرعه با استفاده از علف کش پاراکوات سمپاشی شود.