تهران پایتخت ایران و یکی از پرجمعیتترین شهرهای دنیا محسوب میشود و با توجه به وجود شریانهای حیاتی فراوان در این ناحیه بررسی دقیق آن بسیار حائز اهمیت میباشد. گستره تهران که در کوهپایه جنوبی کوههای البرز مرکزی قرار گرفته، بدلیل گسلهای موجود در این گستره یکی از لرزه- خیزترین مناطق ایران محسوب میشود. بر این اساس بررسیهای مربوط به خطرپذیری لرزهای این شهر جهت پیشگیری یا کاهش آثار مخرب زلزله از اهمیت ویژهای برخوردار است. در مطالعه حاضر، اقدام به تهیه نقشه خطرپذیری شهر تهران در هنگام زلزله برای دو حالت مختلف گسیختگی در شمالغربی و گردید. برای این منظور، در ابتدا معیارهای Arc GIS شمالشرقی گسل شمال تهران با استفاده از نرمافزار مؤثر شناسایی شده است و برای هر کدام از معیارها، نقشه مورد نظر تهیه گردید. معیارهای مورد استفاده در این مطالعه شامل تراکم جمعیت، توزیع ساختمان، توزیع ساختمان بر اساس سال ساختوساز، شبکه- های ارتباطی، کاربری اراضی، سطح آبهای زیرزمینی، بیشینه شتاب زمین میباشد. پس از آن با توجه به نظرات کارشناسی، بر اساس اهمیت و ارجحیت هر کدام از معیارها با استفاده از روش فرآیند تحلیل به آنها وزنی تعلق گرفت. و این لایه های Expert Choice و به کمک نرمافزار (AHP) سلسله مراتبی وزن دار شده با یکدیگر از طریق مدل همپوشانی شاخص و مدل منطق فازی تلفیق گردیدند و سپس نقشه خطرپذیری برای دو حالت مختلف گسیختگی تهیه گردید. نتایج حاصل از خروجی مدلها نشان میدهد که مناطق مرکزی و شرق تهران بدلیل مقادیر بالای تراکم جمعیت، تراکم ساختمانی، عمر ساختمانها، معابر با عرض کم و مقدار بیشینه شتاب زمین، دارای خطرپذیری خیلیزیاد و زیاد و مناطق جنوبی تهران، بدلیل دور بودن از نقاط گسیختگی دارای خطرپذیری متوسط و کم هستند.
