لباس اصطلاحاً آن است که عورت و بدن انسان را از نگاه دیگران و از سرما و گرما می پوشاند و محافظت می کند و دارای احکام خاصی است. در این میان بحث از کیفیت لباس بانوان و احکام خاص آن از جایگاه ویژه ای برخوردار است؛ زیرا هر چند شریعت اسلام برای حفظ نوامیس و تحکیم بنیان خانواده هر دو جنس زن و مرد را به حفظ و رعایت پوشش درخور و مناسب امر می نماید؛ اما وظایف زنان در این میان برای جلوگیری از رواج هر نوع فتنه و فساد در جامعه بسیار قابل توجه است. در این مقاله که به روش توصیفی ـ تحلیلی و از نوع تحلیل محتوا می باشد، به بررسی کیفیت احکام لباس بانوان در مناسک عبادی ای همچون نماز و حج و نیز مراسم اجتماعی پرداخته می شود. به صورت کلی قاعده در شریعت اسلام درباره کیفیت لباس بانوان آن است که « اصل بر پوشاندن تمام بدن و عدم جواز آشکار نمودن عورت و مواضع ممنوعه به جز صورت و دست ها است و چنانچه احتمال بروز فتنه و فساد وجود داشته باشد، کل بدن زن عورت محسوب می شود». مستند اصل مذکور از جانب فقها، تکیه بر آیات قرآن از جمله آیه 31 سوره نور و 59 سوره احزاب، احادیث پیامبر(ص) و دلایل عقلی می باشد.
