عقیم سازی عبارت است از نا باروری مرد یا زنی که به طور طبیعی توانایی بارورکردن (برای مردان) یا بارورشدن (برای زنان) را داشته باشد. عقیم سازی نیز در مردان به صورتهای مختلفی انجام می-شود مانند اخته کردن و یا وازکتومی مرد به صورت بستن لوله ای، که حامل منی است. موضوع عقیم سازی در کتب فقهی در دو جای مورد بررسی قرار گرفته است. اول در بحث نکاح آنجا که سفارش پیامبر برای کثرت امم مورد توجه قرار گرفته و این مطلب بیان شده است که یکی از معیارهای انتخاب همسر از طرف پیامبر ولود بودن اوست؛ دیگر جای در کتاب جنایات است که بحث عقیم کردن به صورت تعدی از جانب جانی بر مجنی علیه مورد بررسی قرار گرفته است افزایش جمعیت یکی از معضلات جامعه ی امروز است که مشکلات زیادی را در جهان به دنبال دارد از مقا صد بزرگ شریعت اسلامی نسبت به نکاح، حفظ و تداوم نسل بشر است. ضایع کردن این هدف جایز نیست و ممانعت از آن با نصوص شریعت منافات دارد. در کل راهنمایی های شریعت در جهت تشویق به تکثیر نسل است و مومنین را موظف به حفاظت از آن ساخته و منع عقیم سازی دائم را نیز با هدف حفظ این مقصود بزرگ تبیین نموده است اما در پیشگیری از بارداری به صورت موقت در بین فقهاء اختلاف وجود دارد چنان که فقهای مذاهب أربعه ی اهل سنت معتقدند که منع حمل موقت در صورت نیاز و ضرورت جایز است در غیر این صورت حرام است. یا در مورد عزل اتفاق نظر دارند که در کل جایز است ولی در عین حال مکروه است. در این پایان نامه از روش توصیفی - تحلیلی استفاده شده و به صورت کتابخانه ای می باشد. نتیجه ای که از این پایان نامه می-توان گرفت این است که پیشگیری از بارداری به صورت موقت در صورت نیاز جایز است ولی پیشگیری از بارداری به صورت دائم حرام است چون تغییر در خلقت خداست و تغییر در خلق جایز نیست بنابراین عمل وازکتومی برای مردان جایز نیست
