رحمت صادقی

جداسازی مواد شیمیایی سنتزی و مخرب موجود در پساب‌های صنعتی برای جلوگیری از انتشار آن‌ها در محیط، بازیافت مواد ارزشمند موجود در پسماندهای صنایع غذایی برای جلوگیری از به هدر رفتن آن‌ها، و نیز تعیین غلظت گونه‌های هدف در مخلوط‌های پیچیده‌، از دلایلی است که موجب اهمیت فزاینده‌ی توسعه‌ی روش‌های استخراجی کارامد شده است. در این کار، سیستم‌ دوفازی آبی (‌ATPS) به‌عنوان بستری زیست‌سازگار برای استخراج مایع-مایع مورد استفاده قرار گرفته‌ است. به این منظور، پلیمر پلی‌پروپلین‌گلیکول (PPG) و نمک‌های چهارتایی آمونیوم شامل تترا متیل آمونیوم برماید (TMAB)، تترا اتیل آمونیوم برماید (TEAB) و تترا متیل آمونیوم کلراید (TMAC) برای تهیه‌ی ABS مورد استفاده قرار گرفت. نمودار فاز مایع-مایع در گستره‌ی دمایی ۱۵/۲۹۸ تا ۱۵/۳۱۸ کلوین تعیین شد و عوامل مختلف کنترل‌کننده‌ی رفتار جدایی فاز مورد بررسی قرار گرفت. نتایج نشان داد که با افزایش دما، کاهش طول زنجیر آلکیل کاتیون و افزایش چگالی بار آنیون نمک پتانسیل تشکیل ‌ATPS بیشتر می‌شود؛ به‌طوری که گستره‌ی ناحیه‌ی دوفازی منحنی باینودال از ترتیب TMAC > TMAB > TEAB پیروی می‌کند. داده‌های خط اتصال نشان دا