رحمان حلاج

دربخش اول، یک زیست حسگر فلورسانس برای تشخیص پروتئینهای داخلی سلالین سرطان سینه، برپایهی پروب سه جزیی متشکل از ساختار هیبریدی SG-dsDNA-GNP به عنوان برچسب نوری، مولکولهای کاتالیتیکی DNAzyme به منظور افزایش حساسیت و همچنین از از نانوذرات مغناطیسی به عنوان سایتهای جمعکنندهی پروب طراحی وساخته شد. پروتئین مارکر، به عنوان کوفاکتور محرک مولکول آنزیم عمل میکند و در نتیجه، رشتهی سوبسترا شکسته شده و برچسب فلورسانس به داخل محلول آزاد میشود. نتایج نشان دهندهی این است که این زیست حسگر، قادر به تشخیص این مارکر پروتئینی در محدودهی خطیml/µgr 05-10E/8 تا 03-95E/1 است. حد تشخیص این زیستحسگر .است 1/72E-5µgr/ml در بخش دوم، یک استراتژی ساده و سریع، برای تشخیص HBsAg ،برپایهی استفاده از پروب دوبعدی ساندویچی متشکل از نانوذرات مغناطیسی Fe3O4 ، به عنوان سایت جمعکنندهی پروب و نانوذرات سیلیکای متخلخل 41-MCM بارگیری شده توسط رنگدانهی فلورسنت رودامینب به عنوان سایت تولیدکننده سیگنال، طراحی و ساخته شد. تغییر حالل به عنوان محرک آزاد کنندهی رنگدانههای محبوس داخل نانوذرات سیلیکای متخلخل به داخل محلول، استفاده شد. نتایج حاصل، نشان داد که ایمن حسگر پیشنهادی توانایی تشخیص HBsAg را در محدودهی خطیml/ngr 9-14E.6 تا 3.0 را دارد. حد تشخیص این ایمن حسگر ml/ngr 9-7e.5 بود. در بخش سوم، یک استراتژی ساده وبا حساسیت باال، برپایهی فلورسانس تقویتیافتهی هیبرید کواالنسی طال-تیونین، به عنوان برچسب فلورسانس ونانوذرات مغناطیسی Fe3O4 به عنوان سایتهای جمعکنندهی پروب، برای تشخیص HBsAg ،طراحی وساخته شد. این استراتژی تشخیصی برپایهی به دام انداختن و سپس آزادسازی برچسبهای فلورسانس، عمل میکند. آنتیژن هپاتید ب بین نانوذرات مغناطیسی ونانوهیبریدهای طال-تیونین، ساندویچ میشود. سپس به منظور آزادسازی برچسبهای به دام انداختهشده، از روش هضمآنتیبادی های قرارگرفته روی نانوذرات، توسط آنزیم پروتئاز پپسین استفاده شد. نتایج نشان داد که این ایمن حسگر توانایی تشخیصHBsAg در محدودهی خطیml/ngr 9-4E.6 تا 012/2 را دارد. حد تشخیص این ایمن حسگر، ml/ngr 9-7e.5 بود.