رئوف قوامی زروان

چکیده بخش اول: در این کار نانوذرات اکسید نیکل به عنوان بستر مناسبی برای اتصال کمپلکس پورفیرین منگنز (III) به عنوان حدواسط انتقال الکترون در محلول های آبی مورد بررسی قرار گرفته است. الکترود اصلاح شده رفتار تقریبأ برگشت پذیری را برای زوج ردوکس Mn3+/Mn4+ در محدوده ی وسیعی از pH از خود نشان می دهد. پایداری و رفتار الکتروشیمیایی الکترود اصلاح شده، ثابت سرعت انتقال الکترون هتروژن و ضریب انتقال بار آن با استفاده از تکنیک ولتامتری چرخه ای بررسی و محاسبه شده است. الکترود اصلاح شده فعالیت الکتروکاتالیزوری مناسبی برای اکسیداسیون آنیون سولفید از خود نشان می دهد. غلظت های میکرومولار سولفید با روش آمپرومتری با الکترود فوق اندازه گیری شده است. حد تشخیص µM3، محدوده ی خطی کالیبراسیون از µM 5 تا mM 2 با حساسیت µA/µM 0038/0 برای الکترود اصلاح شده بدست آمده که قابل مقایسه با سایر الکترود های ساخته شده برای اندازه گیری آنیون سولفید می باشد. بخش دوم: نانولوله های کربن تک دیواره به عنوان بستر مناسبی برای اتصال کمپلکس شیف باز منگنز(III) به عنوان حدواسط انتقال الکترون بکار برده شد. یک جفت دماغه ی کاتدی و آندی واضح، پایدار و کاملأ برگشت پذیر برای الکترود اصلاح شده با کمپلکس شیف باز، مربوط به زوج Mn2+/Mn3+ ، مشاهده شد. رفتار الکتروشیمیایی الکترود اصلاح شده در محلول آبی در pH های مختلف با استفاده از تکنیک ولتامتری چرخه ای بررسی شد. ضریب انتقال بار ، ثابت سرعت انتقال الکترون هتروژن و غلظت سطحی الکترود اصلاح شده محاسبه شده و به ترتیب 41/0، 1-s84/48، mol/cm2 10-10×58/1 بدست آمد. الکترود اصلاح شده اثر الکتروکاتالیزوری چشمگیر و حساسیت بالایی برای احیای پراکسید هیدروژن در محلول بافر فسفات(1/0 مولار) نشان داده است. این الکترود به عنوان حسگر آمپرومتری برای اندازه گیری غلظت های میکرومولار و کمتر از پراکسید هیدروژن بکار رفته است. واژه های کلیدی : نانوذرات نیکل، نانولوله های کربن تک لایه، کمپلکس های منگنز، حسگر، سولفید، هیدروژن پراکسید.